|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/04/2020. |
Ο Ασλάν Αμπασίτζε (Aslan Abashidze, γεωργιανά: ასლან აბაშიძე) είναι Γεωργιανός πολιτικός, ηγέτης της αυτόνομης δημοκρατίας της Αζαρίας, από το 1991 ως την παραίτησή του, στις 5 Μαΐου του 2004.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στο Μπατούμι στις 20 Ιουλίου του 1938 και καταγόταν από σημαίνουσα οικογένεια Μουσουλμάνων της Αζαρίας. Ο παππούς του ήταν διάσημος λογοτέχνης, ο οποίος εκτελέστηκε με εντολή του Στάλιν, το 1937. Ο πατέρας του στάλθηκε σε γκούλαγκ για 10 χρόνια και κατάφερε να επιζήσει.
Παρ' όλες αυτές τις δυσκολίες, ο Αμπασίτζε σπούδασε Ιστορία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπατούμι και στη συνέχεια Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Τιφλίδας.
Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός και οικονομολόγος και έπειτα έγινε δημόσιος υπάλληλος, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση ινστιτούτων για τεχνική βοήθεια. Στη συνέχεια διορίστηκε περιφερειακός υπουργός για το Μπατούμι, όπου υπηρέτησε στο Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών.Στη συνέχεια ανέλαβε ανώτερη θέση στο ίδιο Υπουργείο και εγκαταστάθηκε στην Τιφλίδα. Είναι χήρος με δύο παιδιά, έναν γιο, που ήταν δήμαρχος στο Μπατούμι και μία κόρη.
Πολιτική πορεία
Όταν η Γεωργία έγινε ανεξάρτητη το 1991 ο Αμπασίτζε εξασφάλισε το διορισμό του ως επικεφαλής του Ανωτάτου Συμβουλίου της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Αζαρίας. Επίσης, διορίστηκε αντιπρόεδρος του Κοινοβουλίου της Γεωργίας, θέση που διατήρησε και την περίοδο 1990-1992 και 1992-1995. Συγκέντρωσε το δικό του στρατό, σε απάντηση των ενόπλων ομάδων που είχαν δημιουργηθεί προς υποστήριξη ή μη του Προέδρου Ζβιάντ Γκαμσαχούρντια. Κατά τον εμφύλιο πόλεμο του 1991-92 και του 1993 που ακολούθησε, ο Αμπασίτζε φρόντισε να μην εξαπλωθεί στην Αζαρία.
Έπειτα όμως από την πτώση του Γκαμσαχούρντια δεν επεδίωξε ανεξαρτησία αλλά κατέστησε την Αζαρία "ελεύθερη οικονομική ζώνη" με αρκετούς περιορισμούς στο εμπόριο.Η οικονομική του πολιτική υπήρξε επιτυχής και κατέστησε την Αζαρία ένα από τα πλουσιότερα τμήματα της Γεωργίας.
Ίδρυσε το δικό του πολιτικό κόμμα το 1992, που είναι γνωστό κυρίως ωε Ένωση για την Αναδημιουργία της Γεωργίας. Το 1998 εξελέγη Πρόεδρος της Αζαρίας με 93% των ψήφων, σε εκλογές στις οποίες οι Ρώσοι παρατηρητές ανέφεραν όχι νοθεία και παρατυπίες.
Οι σχέσεις της χώρας του με τη Γεωργία του Έντβαρντ Σεβαρντνάτζε ψυχράνθηκαν και αντηλλάγησαν εκατέρωθεν κατηγορίες για διαφθορά και κακοδιοίκηση.
Το Νοέμβριο του 2003 με την επονομαζόμενη "Επανάσταση των Ρόδων" ο Σεβαρντνάτζε παραιτήθηκε και το γεγονός αυτό προκάλεσε πολιτική κρίση στις σχέσεις του Αμπασίτζε με τη νέα κυβέρνηση της Γεωργίας. Βλέποντας ως απειλή τις νέες εξελίξεις για την ημιανεξαρτησία της Αζαρίας, ο Αμπασίτζε κατάδίκασε την ανατροπή του Σεβαρντνάτζε ως "πραξικόπημα", κήρυξε την Αζαρία σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και ζήτησε βοήθεια από τη Ρωσία.
Κρίση, παραίτηση και καταδίκη
Τον Ιανουάριο του 2004 σε μεταξύ τους συνάντηση, ο ηγέτης της Αζαρίας υποσχέθηκε να συνεργαστεί με το νέο Πρόεδρο της Γεωργίας, Μιχαήλ Σαακασβίλι. Ωστόσο στα μέσα Μαρτίου του 2004 δεν επιτράπηκε στην αυτοκινητοπομπή του Σαακασβίλι να εισέλθει στην Αζαρία. Ο Αμπασίτζε κατηγόρησε το Γεωργιανό Πρόεδρο ότι σκόπευε να ανατρέψει τον ίδιο και οι αζαριανές δυνάμεις του στρατού τέθηκαν σε επιφυλακή.Σε απάντηση αυτών, η Τιφλίδα έδωσε τελεσίγραφο για τη διάλυση των παραστρατιωτικών ομάδων.
Ο Αμπασίτζε παραιτήθηκε εν μέσω της κρίσης στις 5 Μαΐου του 2004. Την επομένη μέρα έφυγε στη Μόσχα και ήδη του εγγυήθηκαν ότι δε θα γινόταν έκδοσή του.
Η περιουσία του Αμπασίτζε τέθηκε στην κατοχή του κράτους[1]
Στις 22 Ιανουαρίου του 2007 ο Αμπασίτζε καταδικάστηκε ερήμην σε φυλάκιση 15 ετών από δικαστήριο στο Μπατούμι για κατάχρηση εξουσίας και τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος (98,2 εκατομμύρια γεωργιανά λάρι). Του είχαν επίσης απαγγελθεί κατηγορίες για το φόνο του πρώην συνεργάτη του, Νοντάρ Ιμνάντζε, το 1991.[2]
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
_(cropped).jpg)
.svg)
