Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|30|10|2024}}
Η Αροράε (παλαιότερα γνωστή ως Αροράι, Αρουράι, Νήσος Χόουπ ή Χουρντ) είναι μια ατόλλη στα Νησιά Γκίλμπερτ που ανήκει στο Κιριμπάτι και βρίσκεται κοντά στον Ισημερινό.
Γεωγραφία
Η ατόλλη έχει έκταση 9,5 χμ² και πληθυσμό περίπου 1.125 άτομα (2000), οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι Προτεστάντες. Τα μεγαλύτερα χωριά στην ατόλλη είναι τα Ρορέτι, Ταμαρόα και Ταρίμπο.
Η ατόλλη είναι ένα χαμηλό και επίπεδο κοραλλιογενές νησί με επίμηκες σχήμα. Έχει μήκος 9 χμ και πλάτος 1 χμ. Επειδή είναι μια μικρή ατόλλη, δεν υπάρχει λιμνοθάλασσα.
Οικισμοί
Νανιμόνα, Ρορέτι, Ταμαρόα, Ταμόα, Ταρίμπο.
Κουλτούρα
Ο πολιτισμός της Αροράε έχει επηρεαστεί από την Σαμόα περισσότερο από τα υπόλοιπα νησιά της αλυσίδας των Γκίλμπερτ. Αυτό συνέβη γιατί ιεραπόστολοι από την Σαμόα εγκαταστάθηκαν εκεί και προσυλήτισαν τους κατοίκους του νησιού στην Προτεσταντική Εκκλησία. Η παρουσία των Σαμοανών στην Αροράε διαμόρφωσε το στυλ του χορού, κάνοντας γνωστή την Αροράε για το "ταουμπάτι", έναν χορό στον οποίο χρησιμοποιούνται παλαμάκια, χαστουκίσματα και σφυροκοπήματα ως οπτική επίκρουση για την συνοδεία τοπικών τραγουδιών.
Επειδή είναι ένα πιο απομονωμένο εξωτερικό νησί εντός της αλυσίδας των Γκίλμπερτ της Δημοκρατίας του Κιριμπάτι, είναι γνωστό για το ότι έχει μια πιο παραδοσιακή κουλτούρα που διατηρεί την συνοχή του κυρίως υπό την αρχή των "ουνιμουάνε" (γηραιοί του χωριού).
Οι ψαράδες της Αροράε είναι ειδικευμένοι στο πιάσιμο μεγάλων τόνων και καρχαριών. Οι ψαράδες συνήθως κρατούν τα ραχιαία πτερύγια των καρχαριών για εξαγωγή για την σούπα από πτερύγιο καρχαρία, όμως, το νησί έχει έναν αυστηρό νόμο που απαγορεύει την κοπή του ραχιαίου πτερυγίου οποιουδήποτε καρχαρία εάν δεν τον βγάλουν ολόκληρο στην ακτή για να φαγωθεί.
Η Αροράε είναι επίσης γνωστή για τις πέτρες πλοήγησης που βρέθηκαν παλαιότερα στην βόρεια άκρη του νησιού και χρησιμοποιούνταν για να βοηθήσουν τους ταξιδιώτες στο να θέσουν την πορεία τους προς τα γειτονικά νησιά.
