Η Ελλάδα έχει διεκδικήσει μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) σύμφωνα με την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) 1982 καθώς και το εθιμικό διεθνές δίκαιο. Το συνολικό μέγεθος είναι 505.572 km2 (195.202 τετραγωνικά μίλια) που είναι το 53ο μεγαλύτερο στον κόσμο.[1]
Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει νόμιμο υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ γύρω από τα ελληνικά νησιά.
Σύμφωνα με δημοσιευμένους χάρτες, η κυβέρνηση του Ισραήλ έχει αναγνωρίσει την ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου. Περιγράφουν την πορεία του αγωγού φυσικού αερίου που θα μεταφέρει αέριο που παράγεται από την American Noble Εnergy Ltd. από τη δεξαμενή Leviathan στην Ευρώπη, μέσω ενός υποθαλάσσιου αγωγού που διασχίζει την Ελλάδα. Με αυτήν την πρόταση, το Ισραήλ αναγνωρίζει την ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή και προσφέρει ένα πλεονέκτημα που η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιήσει κατά τη διάρκεια των διαπραγματευτικών διαδικασιών για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς της στην περιοχή. Στην πράξη, αυτή η συνεργασία θα δημιουργήσει έναν ισχυρό ενεργειακό συνασπισμό μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Το τμήμα εξόρυξης και λειτουργίας θα αναληφθεί από μια αμερικανική εταιρεία.[3] "Η ουσία του ζητήματος είναι ότι σε μια προσπάθεια προστασίας των ζωτικών ισραηλινών συμφερόντων στη Μεσόγειο Θάλασσα, το Ισραήλ δεν έχει άλλη επιλογή από το να οριοθετήσει επίσημα τα θαλάσσια σύνορά του".[4]
Στις 08 Ιουνίου 2020, η Ελλάδα υπέγραψε συμφωνία με την Ιταλία, για τη δημιουργία ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών και την επίλυση μακροχρόνιων ζητημάτων σχετικά με τα αλιευτικά δικαιώματα στο Ιόνιο Πέλαγος.[5] Στις 6 Αυγούστου 2020, η Ελλάδα υπέγραψε συμφωνία με την Αίγυπτο για τον καθορισμό ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ των δύο χωρών.[6] Και οι δύο συμφωνίες είναι σύμφωνες με την ΑΟΖ της Ελλάδας σύμφωνα με την UNCLOS 1982, καθώς και με το διεθνές εθιμικό δίκαιο.
