Αντώνιος της Ναβάρρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Antoine de Bourbon (Γαλλικά)
Γέννηση	22  Απριλίου 1518[1][2][3] Λα Φερ
Θάνατος	17  Νοεμβρίου 1562[1][2][3] Λεζ Αντλί
Τόπος ταφής	collégiale Saint-Georges de Vendôme
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Μέσα Γαλλικά[4] Γαλλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Ιωάννα Γ΄ της Ναβάρρας (από 1548)[6][7]
Σύντροφος	Louise de La Béraudière du Rouhet
Τέκνα	Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας[8][6] Αικατερίνη της Βουρβόνης Charles III de Bourbon
Γονείς	Κάρολος Δ΄ της Βουρβόνης και Φραγκίσκη του Αλανσόν
Αδέλφια	Ιωάννης της Βουρβόνης Λουδοβίκος Α΄ της Βουρβόνης-Κοντέ Κάρολος Α΄ της Βουρβόνης Φραγκίσκος της Βουρβόνης Μαργαρίτα του Βαντόμ Mary of Bourbon Éléonore de Bourbon
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβώνων
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Monarch of Lower Navarre (1555–1562) Κόμης του Φουά (1555–1562)[9]
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αντώνιος της Βουρβόνης (γαλλικά: Antoine de Bourbon, 22 Απριλίου 1518 - 17 Νοεμβρίου 1562) από τον Οίκο των Βουρβόνων ήταν βασιλιάς της Ναβάρρας μέσω του γάμου του με την Ιωάννα του Αλμπρέ, από το 1555 έως το θάνατό του. Επίσης, ήταν δούκας του Βαντόμ και αρχηγός του Οίκου των Βουρβόνων (1537 - 1562).

Ο Αντώνιος ήταν γιος του Καρόλου δούκα του Βαντόμ και της Φραγκίσκης των Βαλουά (απεβ. το 1550), κόρης του Ρενέ δούκα του Αλανσόν^[10]. Ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Λουδοβίκου Α΄ πρίγκιπα του Κονντέ, και πατέρας του Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας.

Νυμφεύτηκε στο Μουλέν (1548) την Ιωάννα Γ΄ της Ναβάρρας, κόρη του Ερρίκου Β΄ της Ναβάρρας και της Μαργαρίτας της Ναβάρρας.^[11] Με τον γάμο του έγινε κόμης της Φουά, του Μπιγκόρ, του Αρμανιάκ και τού Περιγκόρ.^[12] Ο Αντώνιος προσπάθησε με κάθε μέσο να ανακτήσει το βασίλειο της Ναβάρρας που είχε κατακτηθεί από τους Ισπανούς (1512). Δεν είχε σταθερές θρησκευτικές πεποιθήσεις, και με τον αδελφό του ήταν επικεφαλής της Προτεσταντικής μερίδας, διαχωρίζοντας τις ιδέες του από αυτές της συζύγου του.^[13]

Πολέμησε για λογαριασμό της Αικατερίνης των Μεδίκων, ήταν κηδεμόνας του γιου της Καρόλου Θ΄ της Γαλλίας και Γάλλος στρατάρχης (1561).^[14] Όταν η σύζυγος του επέτρεψε στους Ουγενότους να κυριεύσουν την επισκοπή και τις εκκλησίες του Βαντόμ (1562) απείλησε να την κλείσει σε μοναστήρι, αυτή κατέφυγε στο Μπιαρν.^[15] Ήταν ματαιόδοξος και ασταθής στην συμπεριφορά του, πολλές φορές δυσαρέστησε τους υπηκόους του ενώ τον μεταχειρίστηκαν επιδέξια οι ανώτεροί του. Στην πολιορκία της Ρουέν (Νοέμβριος 1562) τραυματίστηκε θανάσιμα και σε λίγο πέθανε.^[11]

Νυμφεύτηκε το 1548 την Ιωάννα Γ΄ των Αλμπρέ βασίλισσα της Ναβάρρας, κόρη τού Ερρίκου Β΄ της Ναβάρρας και απέκτησε τέκνα:

• Ερρίκος Δ΄ 1553-1610, βασιλιάς της Γαλλίας και, ως Ερρίκος Γ΄, της Ναβάρρας.
• Αικατερίνη1559-1604, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ δούκα της Λωρραίνης.

Με την ερωμένη του Λουίζα των Μπεροντιέ ο Αντώνιος είχε ένα φυσικό τέκνο:

• (νόθος) Κάρολος 1554-1610, αρχιεπίσκοπος της Ρουέν^[16].

^{[17] [18]}

• Achaintre, Nicolas Louis, Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de Bourbon, Vol. 2, Publisher Mansut Fils, 4 Rue de l'École de Médecine, Paris, 1825.
• Bergin, Joseph, The making of the French episcopate, 1589-1661, St. Edmundsbury Press Ltd., 1996.
• Bryson, David, Queen Jeanne and the Promised Land, Koninklijke Brill NV:Leiden, 1999.
• Dupuy, Trevor, Curt Johnson and David L. Bongard, The Harper Encyclopedia of Military Biography, Castle Books: Edison, 1992.
• Duruy, Victor, John Franklin Jameson and Mabell Shippie Clarke Smith, A history of France, Thomas Y. Crowell Co.:New York, 1920.
• Dussieux, Louis, Généalogie de la maison de Bourbon: de 1256 à 1871, Lecoffre Et Fils, 1872.
• Holt, Mack P., The French wars of religion, 1562-1629, Cambridge University Press: New York, 2005.

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Antoine of Navarre στο Wikimedia Commons

Προκάτοχος: Ερρίκος Β΄

Βασιλιάς της Ναβάρρας 1555 – 1562 μαζί με την σύζυγο του Ιωάννα του Αλμπρέ

Διάδοχος: Ιωάννα του Αλμπρέ