Η Αντουανέτ ντε Μαινιελαί (1434–1474) ήταν η επίσημη ερωμένη του Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας από το 1450 μέχρι το θάνατό του. Βαρόνη του Βικιελιέ μέσω γάμου, αντικατέστησε την ξαδέλφη της Αγνή Σορέλ ως αγαπημένη ερωμένη του βασιλιά μετά τον ξαφνικό θάνατο της Σορέλ το 1450.[2] Αργότερα στη ζωή της ήταν η ερωμένη του Φραγκίσκου Β΄, Δούκα της Βρετάνης.[2] Ενήργησε ως κατάσκοπος στον Κάρολο Ζ΄ για λογαριασμό του γιου του, Λουδοβίκου ΙΑ΄.
Ζωή
Πρώιμα χρόνια
Η Αντουανέτ ήταν η κόρη του Ζαν Β΄ ντε Μαινιελαί και της Μαρί ντε Ζουά.[3] Μέσω του πατέρα της ήταν η πρώτη ξαδέρφη της Αγνής Σορέλ, η οποία υπηρέτησε τον Κάρολο Ζ΄ ως κυρίαρχη ερωμένη του από το 1441 έως τον ξαφνικό θάνατό της το 1450.
Ακόμα και πριν από το θάνατο του ξαδέλφου της, η Αντουανέτ είχε τραβήξει την προσοχή του βασιλιά. Το 1448, όταν ήταν δεκατεσσάρων ετών, της έδωσε τα εδάφη του Μαινιελαί, τα οποία είχαν αποτελέσει αντικείμενο μιας μακράς αγωγής μεταξύ του προγόνου της, Ραούλ ντε Μαινιελαί, και του Δούκα των Βουρβόνων. Στο τέλος, το κτήμα παρέμεινε στην κατοχή του δούκα.
Château de la Guerche, που έχτισε ο Κάρολος Ζ΄ για την Αντουανέτ ντε Μαινιελαί
Βασιλική ερωμένη
Στο δεκαέξι της, λίγο μετά το θάνατο της Αγνής, η Αντουανέτ έγινε βασιλική ερωμένη του Κάρολου Ζ΄.[4] Επιπλέον, ο Κάρολος πάντρεψε την Αντουανέτ με τον Αντρέ, Βαρώνο του Βιλεκιέρ.[5] Με την ευκαιρία αυτή, ο βασιλιάς έδωσε στην Αντουανέτ τα νησιά Oleron, Marennes και Arvert ως τμήμα γάμου, και σύνταξη 6.000 λιβρών το χρόνο για όλη της την ζωή.[6] Για αυτήν και τον σύζυγό της, ο βασιλιάς διέταξε την κατασκευή του Château de la Guerche.[7]
Το 1458, ο Κάρολος προίκισε στην κόρη της, την Ιωάννα, με 8.250 φράγκα μετά το γάμο της με το Κύριο του Ροσεφόρ. Η Αντουανέτ είχε άλλη μια κόρη. Ο Κάρολος Ζ΄ δεν αναγνώρισε καμία από τις δύο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας της ως βασιλικής ερωμένης στη Γαλλία, η Αντουανέτ συνεργάστηκε με τον Δελφίνο (το μελλοντικό Λουδοβίκο ΙΑ΄ της Γαλλίας) με τον οποίο ο Βασιλιάς ήταν σύγκρουση, και ενημέρωνε τον Δελφίνο για τις ενέργειες του πατέρα του, ενεργώντας άρα ως κατάσκοπος του Δελφίνου.[8]
Ερωμένη του δούκα
Όταν ο βασιλιάς πέθανε το 1461, η Αντουανέτ έγινε ερωμένη του Φραγκίσκου Β΄, Δούκα της Βρετάνης. Της δόθηκε μεγάλη αποζημίωση από τον Δούκα και κατοικούσε στο Κάστρο του Σολέ, όπου φιλοξένησε έναν πολιτιστικό κύκλο και δημιουργώντας ένα κέντρο πολιτισμού στη Βρετάνη. Με τον Φραγκίσκο έκανε πέντε παιδιά[9] :
Όταν έγινε ερωμένη του Δούκα της Βρετάνης, ο Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας περίμενε να συνεχίσει να ενεργεί ως κατάσκοπος, αυτή τη φορά στον Δούκα της Βρετάνης. Αρχικά, εκπλήρωσε αυτήν την προσδοκία, αλλά τελικά, άλλαξε γνώμη σχετικά με την αφοσίωσή της. Κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Βρετάνης, η Αντουανέτ ντε Μενιελαί πούλησε τα κοσμήματά της για να χρηματοδοτήσει τον στρατό της Βρετάνης εναντίον της Γαλλίας. Όταν το άκουσε αυτό, ο Λουδοβίκος κατάσχεσε την περιουσία της στη Γαλλία.[10]
Πέθανε ειρηνικά στο δουκάτο του Φραγκίσκου Β΄ το 1474[10].
↑Jean-François Dreux du Radier, Mémoires historiques, critiques et anecdotes des reines et régentes de France, vol. 3, 1827, 408 p. (lire en ligne [archive]), p. 212
Réédition en 6 volumes des 6 tomes parus de 1764 à 1777. « (...) Agnès Sorel étoit fille de Jean Soreau et de Catherine de Maignelais ; Catherine étoit sœur de Jean de Maignelais second du nom ; du mariage de ce Jean de Maignelais (qui étoit mort en 1462) avec Marie de Joui, naquit entre autres enfants Antoinette de Maignelais, laquelle étoit par conséquent cousine germaine, et non pas nièce, comme on l’a dit, d’Agnès Sorel. »
↑Emile Boutin, « Les griffes de Louis XI dans notre histoire régionale » [archive], sur Société des historiens du Pays de Retz (consulté le 5 octobre 2016)
