Αλφρέ ντε Μυσσέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Alfred de Musset (Γαλλικά)
Γέννηση	11  Δεκεμβρίου 1810[1][2][3] Παρίσι[1][2][4]
Θάνατος	2  Μαΐου 1857[1][2][3] Παρίσι[1][2][4]
Αιτία θανάτου	σύφιλη
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[1][5][6] και Grave of Alfred de Musset
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά[8][9]
Σπουδές	Λύκειο Ερρίκος Δ'
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας[10][11][12] ποιητής[1][13][11] θεατρικός συγγραφέας[11] μυθιστοριογράφος βιβλιοθηκονόμος σκακιστικός συνθέτης
Αξιοσημείωτο έργο	Η εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα, Μύθοι της Ισπανίας και της Ιταλίας, Το κηροπήγιο κ.α.
Περίοδος ακμής	1826
Οικογένεια
Σύντροφος	Γεωργία Σάνδη Caroline Jaubert Rachel Félix Louise Rosalie Allan-Despreaux Λουίζ Κολέτ Aimée d'Alton
Γονείς	Victor-Donatien de Musset-Pathay
Αδέλφια	Πολ ντε Μυσσέ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	10η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1852–1857)[14]
Βραβεύσεις	Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής γενικός διαγωνισμός (1827) prize Maillé Latour Landry (1848)
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αλφρέ ντε Μυσσέ (Alfred de Musset, 1810-1857) ήταν Γάλλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος.^[15]

Ο Αλφρέ Λουί Σαρλ ντε Μυσσε-Παταί γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν ο δεύτερος γιος και το τρίτο παιδί του λογίου Βικτόρ Ντονασιάν ντε Μυσσέ-Παταί και της Εντμέ Κλωντέτ Κριστίν Γκυγιό ντες Εμπιέρ. Εγκαταλείπει τις σπουδές του στα νομικά και την ιατρική, και το 1830 γράφει την Βενετσιάνικη νύχτα που ανεβαίνει στην σκηνή με παταγώδη αποτυχία. Αποφασίζει να μη ξαναγράψει πια θεατρικά έργα για την σκηνή αλλά μόνο για ανάγνωση, κάνει κοσμική ζωή γράφοντας ελάχιστα, και μόνο στα τέλη του 1832 δημοσιεύει έργα του με σχετική επιτυχία.^[16]

Το 1833 εντάσσεται στους συνεργάτες της Revue des Deux Mondes (Επιθεώρηση των Δύο Κόσμων) και συνδέεται ερωτικά με την Γεωργία Σάνδη. ^[17]Πρόκειται για ένα πολυτάραχο δεσμό με εκατέρωθεν απιστίες, χωρισμούς και επανασυνδέσεις, που διαρκεί δύο χρόνια. Ακολουθούν διάφορες σχέσεις του Μυσσέ με κοσμικές κυρίες.^[18]

Παρά την απόφασή του να μη ξαναγράψει θεατρικά έργα για την σκηνή, ανεβαίνει το 1847 στην Κομεντί Φρανσαίζ το Καπρίτσιο του με μεγάλη επιτυχία, και το 1849 άλλα τρία έργα του. Το 1852 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.^[19]Πέθανε στο Παρίσι το 1857.

Οι ποιητές του τέλους του 19ου αιώνα τον απέρριψαν, σήμερα όμως θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρομαντισμού.^[20]

• La confession d'un enfant du siècle (Η εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα, 1836, αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα αναφερόμενο στην σχέση του με τη Γεωργία Σάνδη)

• Contes d'Espagne et d'Italie (Μύθοι της Ισπανίας και της Ιταλίας, 1829)
• Les Nuits (Οι Νύχτες, 1835–1837)

• La nuit vénitienne (Η βενετσιάνικη νύχτα, 1830)
• André del Sarto, 1833
• Les caprices de Marianne (Τα καπρίτσια της Μαριάννας,1833)
• Lorenzaccio (Λορεντζάτσιο) 1833
• Fantasio, 1834
• On ne badine pas avec l'amour (Δεν παίζουν με τον έρωτα, 1834)
• Le chandelier (Το φανάρι, 1835)
• Il ne faut jurer de rien (Δεν πρέπει να ορκιζόμαστε για το τίποτα, 1836)
• Un caprice (Ένα καπρίτσιο, 1837)
• Il faut qu'une porte soit ouverte ou fermée (Μια πόρτα πρέπει να είναι ανοιχτή ή κλειστή, 1845)
• On ne saurait penser à tout (Δεν μπορεί κανείς να σκέπτεται για όλα, 1849)

• Το τραγούδι του Φορτούνιο. Μετάφραση Κώστα Βάρναλη, Ποιητικά, 1960, σελ. 261.
• Η εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα : Έφη Κορομηλά (ΑΓΡΩΣΤΙΣ)
• Les deux maîtresses (Οι δύο ερωμένες, 1840), Emmeline (1837), Le fils du Titien (Ο γιος του Τιτσιάνο, 1839), νουβέλλες : Βασιλική Χασάνδρα (PRINTA)
• Λορεντζάτσιο, μετάφραση Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, εκδόσεις Σοκόλη, Αθήνα 2016.

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Αλφρέ ντε Μυσσέ

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη λογοτεχνία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.