Ο υποστράτηγοςΑλεξάντρ Ιβάνοβιτς Λέμπεντ (ρωσικά: Алекса́ндр Ива́нович Ле́бедь; (20 Απριλίου1950 – 28 Απριλίου2002) ήταν Σοβιετικός και Ρώσος στρατιωτικός και πολιτικός που κατείχε ανώτερες θέσεις στα Αερομεταφερόμενα Στρατεύματα προτού διεκδικήσει την προεδρία στις ρωσικές προεδρικές εκλογές το 1996 στις οποίες δεν κέρδισε, καθώς κατετάγη τρίτος πίσω από τον Μπόρις Γέλτσιν και τον ηγέτη του Κομμουνιστικού ΚόμματοςΓκενάντι Ζιουγκάνοφ, με περίπου 14% των ψήφων σε εθνικό επίπεδο. Ο Λέμπεντ υπηρέτησε αργότερα ως Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας στην κυβέρνηση Γέλτσιν και τελικά έγινε κυβερνήτης του Κράι Κρασνογιάρσκ, την δεύτερη μεγαλύτερη περιοχή της Ρωσίας.
Συμμετείχε στις περισσότερες από τις στρατιωτικές συγκρούσεις της Ρωσίας την τελευταία δεκαετία της Σοβιετικής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένου του Σοβιετικού-Αφγανικού πολέμου. Από το 1988 έως το 1991, ο στρατηγός Λέμπεντ υπηρέτησε ως διοικητής της 106ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας Φρουρών και αργότερα έγινε αναπληρωτής επικεφαλής των Ρωσικών Αερομεταφερόμενων Στρατευμάτων. Ο στρατηγός διαδραμάτισε επίσης βασικό ρόλο στον τερματισμό της στρατιωτικής σύγκρουσης στη Μολδαβία μεταξύ αυτονομιστών της Υπερδνειστερίας και της κυβέρνησης της Μολδαβίας το 1992, ως διοικητής της Ρωσικής 14ης Στρατιάς Φρουρών που επενέβη και κατέλαβε την περιοχή. Δημοφιλής στον στρατό, όταν παραιτήθηκε το 1995 για να μπει στην πολιτική, ο Λέμπεντ θεωρήθηκε επίσης ως χαρισματικός από το κοινό, σε αντίθεση με άλλους Ρώσους πολιτικούς τη δεκαετία του 1990, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι η δημοτικότητά του ήταν μεγαλύτερη από εκείνη του Γέλτσιν για κάποιο διάστημα. Ως Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας στη διοίκηση του προέδρου μετά τις εκλογές του 1996, ηγήθηκε επίσης των διαπραγματεύσεων που τερμάτισαν τον Πρώτο Πόλεμο της Τσετσενίας.
Παρόλο που ο Λέμπεντ συγκρίθηκε από ορισμένους δυτικούς και ρώσους αναλυτές με τον Αουγούστο Πινοσέτ και τον Ναπολέων Βοναπάρτη, θεωρήθηκε ότι ήταν ο πιο δημοφιλής υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές του 2000 κατά τη δεύτερη θητεία του Προέδρου Γέλτσιν. Μετά την εκλογή του ως κυβερνήτης του Κράι Κρασνογιάρσκ το 1998 με την ισχυρή υποστήριξη του Ανατόλι Μπούκοφ, ωστόσο, αποφάσισε να παραμείνει σε αυτή τη θέση και δεν έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία, παρά τις εκκλήσεις του να το κάνει.[5] Ο στρατηγός Λέμπεντ κράτησε τη θέση μέχρι το θάνατό του στη συντριβή του ελικοπτέρου το 2002.[6]
