Σε μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στην Καρδίτσα. Λίγο αργότερα έχασε τη μητέρα του και τα δύο του αδέρφια. Η οικογένεια καταστράφηκε οικονομικά και ο μικρός Αλέξανδρος κατάφερε με πολλές στερήσεις να τελειώσει το Σχολαρχείο.
Πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους και θεωρείται ο ιδρυτής του προσκοπισμού στη Μαγνησία,[4] καθώς σε εκείνον οφείλεται η σύσταση της πρώτης ομάδας προσκόπων στον Βόλο το 1914.[2] Δύο χρόνια αργότερα ίδρυσε το σύλλογο "Προστασία Παιδιών", με στόχο τη βοήθεια των εργαζόμενων παιδιών, ηλικίας 14-20 ετών. Ίδρυσε επίσης νυχτερινή σχολή, η οποία λειτούργησε ως το 1967, οπότε έκλεισε από τη χούντα.[5] Το 1919 ίδρυσε την Πανθεσσαλική Αγροτική Ένωση και βοήθησε στην εγκατάσταση των προσφύγων στον Βόλο.
Εξέδωσε (1916) την εφημερίδα "Ταχυδρόμος", που εκδιδόταν αδιάλειπτα στη Θεσσαλία ως το 1996. Η εφημερίδα επανακυκλοφόρησε στις 19 Σεπτεμβρίου του 2005, από τους κληρονόμους του και ανιψιούς του, Γεώργιο και Σοφοκλή Πώποτα, με εκδότη τον Γεώργιο Αλεξ. Πώποτα.
Το 1924 διορίστηκε από την επαναστατική κυβέρνηση του Πλαστήρα ως Νομάρχης Άρτας-Πρέβεζας. Δύο χρόνια αργότερα κατήλθε στις εκλογές του 1926 με το Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος και εξελέγη βουλευτής Μαγνησίας. Ήταν ο εισηγητής νομοσχεδίου για την ίδρυση της Αγροτικής Τράπεζας, το οποίο αποδέχθηκε η κυβέρνηση.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής αντιμετώπισε διώξεις από τις ιταλικές και τις γερμανικές αρχές.[6] Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνεισέφερε στην ανοικοδόμηση της γενέτειράς του,[3] η οποία είχε καταστραφεί από τα στρατεύματα Κατοχής. Παράλληλα, είχε σημαντική συμβολή στην ίδρυση του γηροκομείου του Βόλου, καθώς και της λέσχης εργαζόμενων κοριτσιών.[3]
Δημήτρης Ν. Παντελοδήμος (Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών), "Αλέξανδρος Μέρος 1890-1964, Ο δημοσιογράφος, ο πολιτικός, ο ιδεολόγος αγωνιστής", Βόλος 1995.
Αντώνης Ι. Αντωνιάδης, "Ημερολόγιο του Βολιώτικου Προσκοπισμού (1914-1964)", Βόλος 1993.