Ήταν γιος του επίσης πολιτικού Κωνσταντίνου Καραπάνου και καταγόταν από την περιοχή της Άρτας. Σπούδασε νομικά, πολιτικές επιστήμες και φιλολογία στο Παρίσι[2] και το 1899 εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα. Υπηρέτησε ως πρέσβης σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Ρώμη, Παρίσι, Λονδίνο, Κωνσταντινούπολη και Σόφια) και με το ξέσπασμα των Βαλκανικών πολέμων (1912-1913) υπηρέτησε ως πολιτικός και διπλωματικός σύμβουλος στην στρατιά Ηπείρου, συμμετέχοντας μάλιστα στις διαπραγματεύσεις για την παράδοση της Πρέβεζας[3].
Στις εκλογές του 1915 εξελέγη βουλευτής Άρτας και το 1916 χρημάτισε υπουργός Εξωτερικών (3 με 29 Σεπτεμβρίου 1916) στην κυβέρνηση Νικόλαου Καλογερόπουλου[4]. Ο ίδιος διεξήγαγε διαπραγματεύσεις για την έξοδο της Ελλάδας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο με το πλευρό της Αντάντ, οι οποίες όμως απέβησαν άκαρπες[5].
Το 1919 εστάλη ως αντιπρόσωπος των Βορειοηπειρωτών στο Συνέδριο του Παρισιού και το 1920 εξελέγη εκ νέου βουλευτής. Το 1922 μετά την Μικρασιατική καταστροφή διαφώνησε με την πολιτική του στρατιωτικού-επαναστατικού καθεστώτος και απέρριψε πρόταση να δεχτεί την πρωθυπουργία του κράτους.
Συνεχίζοντας την διπλωματική του σταδιοδρομία, το 1923 διετέλεσε πρέσβης στη Ρώμη σε μια περίοδο όπου οι σχέσεις της Ελλάδας με την Ιταλία που ήταν τεταμένες μετά την ιταλική απόβαση στην Κέρκυρα. Συνέχισε να υπηρετεί το διπλωματικό σώμα μέχρι το 1928, οπότε και διατέλεσε για δεύτερη φορά υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Ιουλίου του Ελευθερίου Βενιζέλου (4 Ιουλίου 1928 - 7 Ιουνίου 1929). Κατά το διάστημα αυτό σύναψε σειρά συμφωνιών με την Ιταλία και τη Γιουγκοσλαβία[6].
Απεβίωσε την 8η Νοεμβρίου του 1946 στο Παρίσι όπου διέμενε κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του[7][8]. Δύο ημέρες μετά, η Κεντρική Επιτροπή Βορειοηπειρωτικού Αγώνα, εξέδωσε ψήφισμα στο οποίο εξέφραζε τη θλίψη της για το θάνατο του Ηπειρώτη πολιτικού και διπλωμάτη[9].
Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Βούλγαρη[10] και απέκτησε έναν γιο. Επίσης, υπήρξε ο ιδρυτής της εφημερίδας «Ελεύθερο Βήμα», που μετονομάστηκε εν συνεχεία σε «Βήμα» και του περιοδικού «Πολιτική Επιθεώρηση».
