Ο Αβδιού, Αβδίας, Οβδιού ή Οβαδίας (Εβρ.עֹבַדְיָה) που σημαίνει «Δούλος Κυρίου - Υπηρέτης του Γιαχβέ»[3][4], είναι πρόσωπο και ένας απο τους αναφερόμενους μικρούς (ελάσσονες) προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και έδρασε κατά τον 9ο - 7ο αιώνα π.Χ. ή ΠΚΧ επί εποχής Βασιλέως Ιωράμ. Συνέγραψε το ομώνυμο βιβλίο των Εβραϊκών Γραφών, το τέταρτο βιβλίο στη σειρά των «μικρών προφητών».[5] Η προφητεία του αποτελείται από 21 μόνο στίχους στους οποίους προλέγει τον θρίαμβο των Ισραηλιτών και την καταστροφή των Ιδουμαίων ή Εδωμιτών οι οποίοι εισέβαλαν στην Ιερουσαλήμ κατά την κατάληψή της από τον Βασιλέα των Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορ Β'.[6]
Αποσαφήνιση
Ο οικιακός βοηθός που υπηρετούσε στο βασιλικό οίκο του Αχαάβ (10ος-9ος αι.ΠΚΧ) και που αναφέρεται πως έσωσε 100 προφήτες του Θεού δεν είναι το ίδιο πρόσωπο παρόλο που φέρει το ίδιο όνομα[7] (Α΄ Βασιλέων, κεφ. 18)