Ότο Ντιλς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Otto Diels (Γερμανικά)
Γέννηση	23  Ιανουαρίου 1876[1][2][3] Αμβούργο[4]
Θάνατος	7  Μαρτίου 1954[1][2][3] Κίελο[5]
Τόπος ταφής	Ulsnis Cemetery[6]
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Χούμπολτ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	χημικός[7] διδάσκων πανεπιστημίου
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο του Κιέλου Πανεπιστήμιο Χούμπολτ[8]
Οικογένεια
Γονείς	Χέρμαν Αλεξάντερ Ντιλς
Αδέλφια	Ludwig Diels Paul Diels
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Βραβείο Νόμπελ Χημείας (1950)[9][10] Adolf-von-Baeyer Gold Medal (1931)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ότο Ντιλς (αγγλ. Otto Paul Hermann Diels, 23 Ιανουαρίου 1876 – 7 Μαρτίου 1954) ήταν Γερμανός χημικός, ο οποίος κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Χημείας. Η πιο αξιοσημείωτη εργασία του εκπονήθηκε από κοινού με τον χημικό Κουρτ Άλντερ, και απέδωσε την ομώνυμη αντίδραση Ντιλς-Άλντερ, δηλαδή μια απλή, πρακτική και χαμηλού κόστους μέθοδο παρασκευής διενίων. Οι δύο ερευνητές χημικοί τιμήθηκαν το έτος 1950 με το βραβείο Νόμπελ Χημείας για τη συγκεκριμένη επιστημονική συνεισφορά τους.

Η μέθοδός τους για τη σύνθεση κυκλικών οργανικών ενώσεων αποδείχθηκε πολύτιμη -στη συνέχεια- για την παραγωγή συνθετικού καουτσούκ και πολυμερών πλαστικού.^[11] Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου -τότε ονομαζόμενο ως Πανεπιστήμιο Φρίντριχ - Βίλχελμς- όπου και εργάστηκε αργότερα. Ο Ντιλς επίσης εργάστηκε και στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου, όπου και εκεί ολοκλήρωσε το εν λόγω ερευνητικό έργο του και παρέμεινε εκεί μέχρις ότου συνταξιοδοτήθηκε το 1945.

Γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1876 στο Αμβούργο της Γερμανίας, ενώ η οικογένειά του μετακόμισε στο Βερολίνο το 1878, όταν ο ίδιος ήταν μόλις δύο ετών.

Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Βερολίνο στο Γυμνάσιο Joachimsthalsches, πριν φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου ξεκινώντας το 1895. Σπούδασε -οργανική- χημεία υπό τον τότε φημισμένο χημικό -μετέπειτα Νομπελίστα- δρ. Εμίλ Φίσερ και τελικά έλαβε το πτυχίο του το 1899.

Αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, του προσφέρθηκε μια ερευνητική θέση στο Ινστιτούτο Χημείας στη σχολή. Είχε γρήγορη ανέλιξη στις βαθμίδες της σχολής, και έγινε τελικά προϊστάμενος τμήματος το 1913. Παρέμεινε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου μέχρι το 1915, οπότε τότε αποδέχτηκε μια θέση εργασίας στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου, όπου και παρέμεινε μέχρι και τη συνταξιοδότησή του.

Ήταν κατά τη διάρκεια του χρόνου του στο Κίελο, όπου εργάστηκε και συνεργάστηκε με τον Κουρτ Άλντερ αναπτύσσοντας συνεργατικά την φερώνυμη χημική αντίδραση, που αργότερα ονομάστηκε προς τιμήν τους και αντίδραση Ντιλς-Άλντερ.

Η σημαντική αυτή έρευνα οδήγησε τελικά σε μια συνθετική μέθοδο η οποία επέτρεπε τη σύνθεση ακόρεστων κυκλικών ενώσεων. Αυτή η εργασία ήταν καθοριστική για τη χημική βιομηχανία, αφού λίγα χρόνια μετά, πυροδότησε την παραγωγή συνθετικού καουτσούκ και ποικίλων πλαστικών ενώσεων.^[12]

Ο Ντιλς παντρεύτηκε την Paula Geyer το 1909. Το ζευγάρι απέκτησε μαζί πέντε παιδιά, τρεις γιους και δύο κόρες. Δύο από τους γιους του σκοτώθηκαν σε μάχες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Στον ελεύθερο χρόνο του ο Ντιλς απολάμβανε το διάβασμα, τη μουσική και τα ταξίδια. Πέθανε στις 7 Μαρτίου 1954.

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Ότο Ντιλς

• Nobel Lecture Description and Importance of the Aromatic Basic Skeleton of the Steroids
• Photo of Diels and Alder
• [1] Αρχειοθετήθηκε 2020-10-18 στο Wayback Machine. English Translation of Diels and Alder's seminal 1928 German article that won them the Nobel prize. English title: 'Syntheses of the hydroaromatic series'; German title "Synthesen in der hydroaromatischen Reihe".