Τον Οκτώβριο του 1944, ο Οσούπκα-Μοράφσκι ανέλαβε το ρόλο του Υπουργού Εξωτερικών και Γεωργίας. Αρκετούς μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 1945, διορίστηκε Πρωθυπουργός της Προσωρινής Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej),όπου έμεινε στην εξουσία μέχρι τον Φεβρουάριο του 1947. Ο Οσούπκα-Μοράφσκι πίστευε ότι το ΠΣΚ θα έπρεπε να ενωθεί με το άλλο μη κομμουνιστικό κόμμα στην Πολωνία, το Πολωνικό Λαϊκό Κόμμα, για να σχηματίσουν ένα ενιαίο μέτωπο ενάντια στο Κομμουνιστικό Πολωνικό Εργατικό Κόμμα. Ωστόσο, ένας άλλος εξέχων σοσιαλιστής, ο Γιούζεφ Τσιρανκιέβιτς, υποστήριξε ότι το ΠΣΚ θα πρέπει να υποστηρίξει τους κομμουνιστές ενώ ήταν αντίθετος στη δημιουργία ενός μονοκομματικού κράτους. Οι κομμουνιστές, με τη σοβιετική υποστήριξη, στηρίχθηκαν σε αυτό το τμήμα και ανάγκασαν τον Οσούπκα-Μοράφσκι να παραιτηθεί υπέρ του Τσιρανκιέβιτς.
Ο Οσούπκα-Μοράφσκι θα έκανε ειρήνη με τους κομμουνιστές και σταδιακά έγινε σταλινικός. Ωστόσο, το 1949 απολύθηκε από τη νέα του θέση ως Υπουργός Δημόσιας Διοίκησης, για τάσεις «παρέκκλισης». Έγινε εκ νέου δεκτός στο Κομμουνιστικό Κόμμα, που τότε ονομάζονταν Πολωνικό Κόμμα Ενωμένων Εργατών, κατά τη διάρκεια του Πολωνικού Οκτώβρη του 1956. Στη συνέχεια, εργάστηκε ως στέλεχος του κόμματος καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του στη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας πριν από τις Επαναστάσεις του 1989, και το 1990 απέτυχε στην προσπάθειά του να αναδημιουργήσει το παλιό Πολωνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Πέθανε στη Βαρσοβία το 1997.[4][5]
