Ο Άγγελος Αγγελούσης (Πρώτη Σερρών, 5 Ιουλίου 1914 - 28 Σεπτεμβρίου 2012) ήταν Έλληνας δικηγόρος, που διετέλεσε βουλευτής Σερρών και υφυπουργός.
Βιογραφία
Καταγόταν από αγροτική οικογένεια και έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο Δημοτικό Σχολείο της Πρώτης Σερρών. Σπούδασε νομικά στο ΑΠΘ και διορίστηκε δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Σερρών, το 1939. Αργότερα διαγράφηκε από τα μητρώα του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών και δικηγόρησε στην Αθήνα. Κατά τη δίκη του ΑΣΠΙΔΑ ανέλαβε την υπεράσπιση πολλών αγωνιστών. Στην περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών εξορίστηκε 2 φορές[1]. Με τη σύζυγό του Έλλη, απέκτησε 2 κόρες.
Σταδιοδρομία
Ήταν υποψήφιος στις εκλογές του 1946 χωρίς να εκλεγεί βουλευτής.[2]
Ο Αγγελούσης εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με το Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου στις εκλογές του 1950.[1]
Εξελέγη επίσης βουλευτής με την Ένωση Κέντρου τις χρονιές 1961, 1963, 1964 και 1974 (Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις, μετέπειτα ΕΔΗΚ) και το 1985 με τη Νέα Δημοκρατία.[3] Πρωτοστάτησε στον Ανένδοτο Αγώνα του Γ. Παπανδρέου.
Υπηρέτησε ως υφυπουργός Δημοσίων Έργων (με αρμοδιότητα σε θέματα οικισμού) στην Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, από τις 18 Φεβρουαρίου 1964 ως τις 15 Ιουλίου 1965.[4]
Το 2011 ήταν ο πρώτος βουλευτής που έκανε προσφυγή στο Ελεγκτικό Συνέδριο, ζητώντας την εξίσωση των αποδοχών του με τους δικαστικούς λειτουργούς με βάση σχετική απόφαση του Μισθοδικείου[5].
Απεβίωσε έναν χρόνο μετά, σε ηλικία 98 ετών. Η κηδεία του έγινε από το Μητροπολιτικό ναό των Μ. Ταξιαρχών στις Σέρρες, στις 30 Σεπτεμβρίου 2012.[6]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Νίκος Τακουρίδης, «Ο σοφός Αρεοπαγίτης», εφ. Καθημερινός Παρατηρητής (Σέρρες), 30 Σεπτεμβρίου 2012. Ανάκτηση 27 Ιουλίου 2013.
- ↑ ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 - ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ, 7 Μαΐου 2012, ανάκτηση 27 Ιουλίου 2013.
- ↑ Κοινοβουλευτική θητεία του Άγγελου Αγγελούση στον ιστότοπο του Ελληνικού Κοινοβουλίου
- ↑ «Kυβέρνησις Γεωργίου Παπανδρέου Από 19.2.1964 έως 15.7.1965». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2013.
- ↑ Ποιος βουλευτής άνοιξε το «χορό» των προσφυγών, News beast, 4-5-2011, ανάκτηση 27 Ιουλίου 2013.
- ↑ Θλίψη και συγκίνηση για το θάνατο του Άγγελου Αγγελούση Αρχειοθετήθηκε 2013-10-21 στο Wayback Machine., προσωπική ιστοσελίδα του Μενέλαου Βλάχβεη, 1 Οκτωβρίου 2012, ανάκτηση 27 Ιουλίου 2013.
