Άγγελοι της Κολάσεως

Hells Angels
Το λογότυπο της Λέσχης
Ίδρυση	17 Μαρτίου 1948, πριν 76 έτη (1948-03-17)[1][2]
Ιδρυτής	Όττο Φρίντλ[2]
Τύπος	Παράνομη Λέσχη Μοτοσυκλετιστών
Έδρα	Όκλαντ, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες[3], Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Περιοχή δράσης	Παγκοσμίως (467 παραρτήματα σε 59 χώρες)[4]
Μέλη	3,000–3,600[5]
Σημαντικά πρόσωπα	Σόνι Μπάργκερ
Μήνυμα	«Μια φορά μέλος, πάντα μέλος»[6]
Ιστότοπος	www.hells-angels.com
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι Άγγελοι της Κολάσεως (αγγλικά: «Hells Angels»‎‎) είναι μια Λέσχη Μοτοσικλετιστών τα μέλη της οποίας συνήθως οδηγούν μοτοσικλέτες Harley-Davidson. Υπολογίζεται ότι στη λέσχη αυτή συμμετέχουν περίπου 6000 μηχανόβιοι ^[5] με 467 παραρτήματα που βρίσκονται σε 59 χώρες, και θεωρείται η μεγαλύτερη λέσχη μοτοσικλετιστών στον κόσμο.^[7]

Πολυάριθμες αστυνομικές και διεθνείς υπηρεσίες πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργείου Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπόλ, θεωρούν την λέσχη ότι ανήκει στο οργανωμένο έγκλημα.^{[8][9][10][11][12]}

Οι Άγγελοι της Κολάσεως ιδρύθηκαν στις 17 Μαρτίου 1948, στη Φοντάνα της Καλιφόρνια, όταν αρκετά μικρά σωματεία μοτοσικλετιστών συμφώνησαν να συγχωνευθούν.^[13] Ο Όττο Φρίντλ, βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πιστώνεται ότι ξεκίνησε την λέσχη αφότου αποχώρησε από τη λέσχη μοτοσικλετιστών Pissed Off Bastards εξαιτίας μιας διαμάχης με αντίπαλη συμμορία.^[14]

Σύμφωνα με τον ιστότοπο των Αγγέλων, το όνομα της λέσχης προτάθηκε για πρώτη φορά από τον συνεργάτη των ιδρυτών Άρβιντ Όλσεν, ο οποίος είχε υπηρετήσει στη μοίρα «Άγγελοι της Κολάσεως» των Ιπτάμενων Τίγρεων στην Κίνα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.^[15] Θεωρείται ότι το όνομα είναι εμπνευσμένο από την παράδοση από τον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σύμφωνα με το οποίo οι Αμερικανοί έδωσαν στους μοίρες τους σκληρά προσωνύμια. Ένα παράδειγμα βρίσκεται σε μία από τις τρεις μοίρες του P-40 των Ιπτάμενων Τίγρεων που συμμετείχαν στη Βιρμανία και την Κίνα, η οποία ονομάστηκε «Άγγελοι της Κολάσεως».^[16] Το 1930, η ομώνυμη ταινία του εκκεντρικού μεγιστάνα Χάουαρντ Χιουζ με πρωταγωνίστρια την Τζιν Χάρλοου, παρουσίασε τα εξαιρετικά και επικίνδυνα κατορθώματα της αεροπορίας και πιστεύεται ότι οι ομάδες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που χρησιμοποίησαν αυτό το όνομα βασίστηκαν στην ταινία.^[14]

Ορισμένες από τις πρώτες ιστορίες της λέσχης δεν είναι σαφείς και οι έρευνες διαφέρουν. Σύμφωνα με τον Ραλφ Σόνι Μπάργκερ ιδρυτή του παραρτήματος του Όκλαντ, τα πρώτα παραρτήματα της λέσχης ιδρύθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο, τη Γκαρντένα, τη Φοντάνα, το Όκλαντ και αλλού, με τα μέλη τους να αγνοούν συνήθως ότι υπήρχαν και άλλες λέσχες. Μια από τις λιγότερες γνωστές λέσχες υπήρχε στο Βόρειο Τσίνο/ Νότια Πόμονα, στα τέλη της δεκαετίας του 1960.

Άλλες πηγές ισχυρίζονται ότι οι Άγγελοι της Κολάσεως στο Σαν Φρανσίσκο οργανώθηκαν το 1953 από τον Ρόκι Γκρέιβς, μέλος της λέσχης των Αγγέλων της Κολάσεως από το Σαν Μπερναρντίνο, υπονοώντας ότι οι «Άγγελοι της Κολάσεως του Φρίσκο» γνώριζαν πολύ καλά τους προγόνους τους..^[19] Τα μέλη της Φρίσκο αναδιοργανώθηκαν το 1955 με δεκατρία μέλη, με επικεφαλής τον Φρανκ Σάντιλεκ και χρησιμοποιώντας το μικρότερο, πρωτότυπο λογότυπο της «Νεκροκεφαλής». Το παράρτημα του Όκλαντ, με επικεφαλής τον Μπάργκερ, χρησιμοποίησε μια μεγαλύτερη έκδοση του λογότυπου της «Νεκροκεφαλής» με το παρατσούκλι «Μπάργκερ Λάργκερ», το οποίο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1959. Αργότερα έγινε το λογότυπο της λέσχης με το πρώτο παράρτημα που άνοιξε έξω από την Καλιφόρνια και ιδρύθηκε στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, το 1961.^[14]

Η λέσχη έγινε διάσημη και καθιέρωσε τη φήμη της ως μέρος του κινήματος αντι-κουλτούρας της δεκαετίας του 1960 στην περιοχή Haight-Ashbury του Σαν Φρανσίσκο, διαδραματίζοντας ρόλο σε πολλά από τα σημαντικότερα γεγονότα του κινήματος. Τα μέλη ήταν άμεσα συνδεδεμένα με πολλούς από τους κύριους ηγέτες της αντι-κουλτούρας, όπως ο Κεν Κέσεϊ και οι Μέρι Πράνκστερς, Άλλεν Τζίνσμπεργκ, Τομ Γουλφ, Μικ Φάρεν, Τίμοθυ Λίρι, καθώς και οι The Beatles και Rolling Stones. Γράφοντας το βιβλίο με τίτλο «Hell’s Angels: A Strange and Terrible Saga» ξεκίνησε την καριέρα του ο δημοσιογράφος Χάντερ Τόμσον. Από το 1968-69, η έδρα των Αγγέλων της Κολάσεως του Σαν Φρανσίσκο βρισκόταν στο Άσμπουρυ 715.^{[20][21][22][23][24]}

Ο επίσημος ιστότοπος της λέσχης αποδίδει τον επίσημο σχεδιασμό διακριτικών της «Νεκροκεφαλής» στον Φρανκ Σάντιλεκ, προηγούμενο πρόεδρο του παραρτήματος του Σαν Φρανσίσκο.^[25]Τα χρώματα και το σχήμα του εμβλήματος στο μπούφαν αρχικού στιλ (πριν από το 1953) αντιγράφηκαν από τα διακριτικά της 85ης μοίρας μαχητικών και της 552ης μεσαίας μοίρας βομβαρδιστικών.^[25]

Οι Άγγελοι της Κολάσεως χρησιμοποιούν ένα σύστημα εμβλημάτων παρόμοιο με στρατιωτικά μετάλλια. Αν και η συγκεκριμένη έννοια κάθε εμβλήματος δεν είναι γνωστή στο κοινό, ωστόσο τα εμβλήματα προσδιορίζουν συγκεκριμένες ή σημαντικές ενέργειες ή πεποιθήσεις κάθε μηχανόβιου. ^[26] Τα επίσημα χρώματα των Αγγέλων της Κολάσεως είναι κόκκινα γράμματα σε λευκό φόντο - εξ ου και το ψευδώνυμο της λέσχης «Οι Κόκκινοι και οι Λευκοί» (The Red and White). Αυτά τα έμβληματα φοριούνται σε δερμάτινα ή τζιν μπουφάν και γιλέκα.

Το κόκκινο και το λευκό χρησιμοποιούνται επίσης για την εμφάνιση του αριθμού 81 σε πολλά εμβλήματα, όπως στο «Υποστήριξη 81, Διαδρομή 81». Επίσης χρησιμοποιούνται από φίλους και υποστηρικτές του συλλόγου σε σχέση με τους κανόνες της λέσχης, οι οποίοι επιδιώκουν να περιορίσουν τη χρήση εικόνων των Αγγέλων της Κολάσεως στα μέλη του συλλόγου. Χρησιμοποιείται επίσης το έμβλημα με ένα διαμάντι σε σχήμα διαμαντιού, με ένδειξη «1%» με κόκκινο χρώμα σε λευκό φόντο με κόκκινο περίβλημα. Ο όρος «Ένα-Κέντρο» λέγεται ότι αποτελεί απάντηση στο σχόλιο της Αμερικανικής Ένωσης Μοτοσυκλετιστών σχετικά με το συμβάν του Χόλιστερ, σύμφωνα με το οποίο το 99% των μοτοσυκλετιστών ήταν νόμιμοι πολίτες και μόλις το 1% ήταν παράνομοι. Πάντως η Αμερικανική Ένωση Μοτοσυκλετιστών δεν έχει καμία καταγραφή τέτοιας δήλωσης στον Τύπο και αποκαλεί αυτήν την ιστορία ψεύτικη.^[27]

Τα περισσότερα μέλη φορούν ένα ορθογώνιο έμβλημα (και πάλι, λευκό φόντο με κόκκινα γράμματα και κόκκινο συγχωνευμένο περίγραμμα) που προσδιορίζουν τις αντίστοιχες θέσεις στη λέσχη. Ένα άλλο παρόμοιο έμβλημα έχει την ένδειξη «Άγγελοι της Κολάσεως». Κατά περίπτωση, τα μέλη του συλλόγου φορούν ένα έμβλημα που δηλώνει τη θέση ή την κατάταξή τους στον οργανισμό. Το έμβλημα είναι ορθογώνιο και, παρόμοιο με τα διακριτικά που περιγράφονται παραπάνω, εμφανίζει ένα λευκό φόντο με κόκκινα γράμματα και κόκκινο συγχωνευμένο περίγραμμα. Μερικά παραδείγματα των τίτλων που χρησιμοποιούνται είναι ο Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος, ο Γραμματέας, ο Ταμίας και ο λοχίας. Ορισμένα μέλη φορούν επίσης ένα έμβλημα με τα αρχικά «AFFA», που σημαίνει «Angels Forever; Forever Angels», αναφερόμενοι στη δια βίου συμμετοχή τους στη λέσχη (σε ελληνική απόδοση μεταφράζεται ως «μια φορά μέλος, πάντα μέλος»).

Προκειμένου να γίνει κάποιος μέλος των Αγγέλων της Κολάσεως, αυτός θα πρέπει να έχει έγκυρη άδεια οδήγησης, μοτοσικλέτα άνω των 750cc και να έχει τον σωστό συνδυασμό προσωπικών ιδιοτήτων. Λέγεται ότι η λέσχη αποκλείει παιδιά με παραβατική συμπεριφορά και άτομα που έχουν υποβάλει αίτηση για να γίνουν αξιωματικοί της αστυνομίας ή των φυλακών.^[28]

Μετά από μια μακρά, σταδιακή διαδικασία, ένα υποψήφιο μέλος θεωρείται για πρώτη φορά ως «μέλος εν αναμονή», υποδεικνύοντας ότι το άτομο προσκαλείται σε ορισμένες εκδηλώσεις του συλλόγου ή για να συναντήσει μέλη του συλλόγου σε γνωστά μέρη συγκέντρωσης. Εάν ενδιαφέρεται, μπορεί να του ζητηθεί να γίνει «συνεργάτης», μια κατάσταση που διαρκεί συνήθως ένα ή δύο χρόνια. Στο τέλος αυτού του σταδίου, επαναξιολογείται ως «μέλος», συμμετέχοντας σε ορισμένες δραστηριότητες του συλλόγου, αλλά δεν έχει τα προνόμια ψήφου ενώ αξιολογείται ως καταλληλότητα του ως πλήρες μέλος. Η τελευταία φάση, και η υψηλότερη ιδιότητα μέλους, είναι η «Πλήρης ιδιότητα μέλους».^[29]

Για να γίνει πλήρες μέλος, θα πρέπει να ψηφιστεί ομόφωνα από τα υπόλοιπα πλήρη μέλη του συλλόγου. ^[30] Πριν από τη ψηφοφορία, ένα υποψήφιο μέλος ταξιδεύει συνήθως σε κάθε παραρτήμα στη γεωγραφική δικαιοδοσία του (πολιτεία / επαρχία / επικράτεια) και εισάγεται σε κάθε μέλος της λέσχης. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει σε κάθε μέλος της ψηφοφορίας να εξοικειωθεί με τον υποψήφιο και να θέσει οποιεσδήποτε ερωτήσεις ανησυχίας πριν από την ψηφοφορία. Ακολουθεί κάποια μορφή επίσημης επαγωγής, όπου ο υποψήφιος επιβεβαιώνει την πίστη του στον σύλλογο και τα μέλη του. Το τελικό έμβλημα («Άγγελοι της Κολάσεως») απονέμεται στη συνέχεια σε αυτήν την τελετή έναρξης. Το βήμα για την απόκτηση πλήρους συμμετοχής μπορεί να αναφέρεται ως «επιδιόρθωση». Όποιος θέλει να αποχωρήσει από την λέσχη πρέπει να παραδώσει τα έμβληματα του και ιδιαίτερα το σήμα με την νεκροκεφαλή.^[31]

Η Λέσχη αναγνωρίζει περισσότερα από 100 παραρτήματα σε 29 χώρες. Το 1961 η λέσχη ίδρυσε ένα παράρτημα στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, το οποίο ήταν και το πρώτο εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών.^[32] Η Ευρώπη δεν έγινε ευρέως πατρίδα των Αγγέλων της Κολάσεως μέχρι το 1969 όταν σχηματίστηκαν δύο παραρτήματα του Λονδίνου.

Δύο άτομα από το Λονδίνο επισκέφτηκαν την Καλιφόρνια, ως «υποψήφια μέλη» και τελικά εντάχθηκαν σε δύο παραρτήματα που δημιουργήθηκαν στις 30 Ιουλίου 1969 το ένα για το «Νότιο Λονδίνο» και το άλλο για το «Ανατολικό Λονδίνο», αλλά το 1973 τα δύο παραρτήματα ενώθηκαν ως ένα, που ονομάζεται ««Άγγελοι της Κολάσεως του Λονδίνου».

Στη δεκαετία του 1980 και του 1990, υπήρξε μια σημαντική επέκταση της λέσχης στον Καναδά. Ο πόλεμος των μοτοσυκλετιστών του Κεμπέκ ήταν ένας βίαιος πόλεμος που ξεκίνησε το 1994 και συνεχίστηκε μέχρι τα τέλη του 2002 στο Μόντρεαλ. Ο πόλεμος ξεκίνησε καθώς οι Άγγελοι στο Κεμπέκ άρχισαν να πιέζουν για να δημιουργήσουν μονοπώλιο στις πωλήσεις ναρκωτικών σε επίπεδο δρόμου στην επαρχία. Ορισμένοι έμποροι ναρκωτικών και οικογένειες εγκλημάτων αντιστάθηκαν και ίδρυσαν ομάδες όπως η «Συμμαχία για την καταπολέμηση των Αγγέλων». Ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα τις βομβιστικές επιθέσεις πολλών εγκαταστάσεων και δολοφονίων και στις δύο πλευρές, ο οποίος κόστισε συνολικά περισσότερες από 150 ζωές^[33] and led to the incarceration of over 100 bikers.^[34] και οδήγησε στην φυλάκιση περισσότερους από 100 μηχανόβιους.

Μέλη του ισπανικού παραρτήματος συμμετείχαν σε δολοφονίες και δικάστηκαν.^[35] Μια λίστα με αναγνωρισμένα παραρτήματα μπορείτε να βρείτε στον επίσημο ιστότοπο της Λέσχης.^[36]

Διάφορες υπηρεσίες επιβολής του νόμου των Ηνωμένων Πολιτειών κατατάσσουν τους «Αγγέλους της Κολάσεως» ως μία από τις «μεγάλες τέσσερις συμμορίες μοτοσικλετιστών», μαζί με τους Pagans, τους Outlaws και τους Bandidos, και υποστηρίζουν ότι τα μέλη της πραγματοποιούν εκτεταμένα βίαια εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένων της διακίνησης ναρκωτικών, της διακίνησης κλεμμένων αγαθών, εκβιασμούς και επιχειρήσεις πορνείας.^[37][38]Τα μέλη του οργανισμού ισχυρίζονται διαρκώς ότι είναι μόνο μια ομάδα ενθουσιωδών μοτοσικλετιστών που έχουν ενωθεί για να οδηγούν μοτοσικλέτες μαζί, καθώς και να διοργανώσουν κοινωνικές εκδηλώσεις όπως ομαδικά ταξίδια, εράνους, πάρτι και συγκεντρώσεις μοτοσικλετιστών, και ότι τυχόν εγκλήματα είναι ευθύνη των άτομων που τα πραγματοποίησαν και όχι της λέσχης στο σύνολό της..^[39][40]

Τον Μάιο του 2019, ένα δικαστήριο στην Ουτρέχτη εξέδωσε απόφαση που έκανε τις Κάτω Χώρες την πρώτη χώρα που απαγόρευσε εντελώς τους «Αγγέλους της Κολάσεως». Ο πρόεδρος του δικαστηρίου τους χαρακτήρισε «κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και το κράτος δικαίου».^[41] Άλλες χώρες όπως η Γερμανία είχαν απαγορεύσει τοπικά παραρτήματα, αλλά ποτέ πριν ολόκληρη την λέσχη.^{[42][43][44][45]}

• Sonny Barger (2009). Hell's Angel: The Autobiography of Sonny Barger. HarperCollins. ISBN 978-0-06-184736-3. 
• Paul Cherry (2005). The Biker Trials: Bringing Down the Hells Angels. ECW Press. ISBN 978-1-55490-250-7. 
• Jerry Langton (2009). Fallen Angel: The Unlikely Rise of Walter Stadnick and the Canadian Hells Angels. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-470-73994-5. 
• Yves Lavigne (2000). Hell's Angels: Taking Care of Business. Random House of Canada, Limited. ISBN 978-0-7704-2858-7. 
• Yves Lavigne (2011). Hells Angels: Into the Abyss. HarperCollins Publishers Limited. ISBN 978-1-4434-0411-2. 
• Yves Lavigne (2011). Hell's Angels at War. HarperCollins Publishers Limited. ISBN 978-1-4434-0410-5. 
• William Marsden· Julian Sher (2010). Angels of Death: Inside the Bikers' Empire of Crime. Knopf Canada. ISBN 978-0-307-37032-7. 
• Valerie Smart (2001). The Original Hell's Angels: 303rd Bombardment Group of World War II. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-0910-5. 
• Julian Sher· William Marsden (2010). The Road to Hell: How the Biker Gangs are Conquering Canada. Knopf Canada. ISBN 978-0-307-36586-6. 
• Carter F. Smith (2017). Gangs and the Military: Gangsters, Bikers, and Terrorists with Military Training. Rowman & Littlefield. ISBN 9781442275171. 
• Hunter S. Thompson (1999). Hell's Angels: A Strange and Terrible Saga. Modern Library. ISBN 978-0-679-60331-3. 
• Edward Winterhalder· Wil De Clercq (2008). The Assimilation: Rock Machine Become Bandidos: Bikers United Against the Hells Angels. ECW Press. ISBN 978-1-55490-321-4. 

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Άγγελοι της Κολάσεως

• Επίσημος ιστότοπος – includes many chartered local charters, with links
• FBI file on Hell's Angels
• Never-Seen: Hells Angels, 1965 – slideshow by Life magazine