Aùtor dokôzów pòswiãconëch m. jin. Kaszëbóm. W 1996 rokù òn pisôł, że pierszi rôz miono kaszëbsczégò ôrtu wëstąpiło 19 strëmiannika 1238 ròku w dokùmeńce wëstawionym przez papieża Gregòra IX, gdze je nazwóné ksyżã Kaszëb Bògùsłôwduce Cassubie. Pòtemù w titlu zôpadno-pòmòrsczich ksyżãtów bëło dux Slavorum et Cassubie. Barnim III
(1320-1368) miôwôł w titlù dux Cassuborum (ksyzã Kaszëbów - lëdzy, chtërny gôdalë pò kaszëbskù).
Za żëcégò béł òdznaczony Kòmańdérsczim Krziżã z Gwiôzdą Òrderu Òdrodzeniegò Pòlsczi i jinyma odznaczeniama. Òn béł wëprzédniony przëznôwónym przez Karno Sztudérów PòmòraniôMedalã Stolema, a chcôł bëc pòchòwóny na Kaszëbach. Jegò grób je w Lëzënie, téż tu je òd 2016 rokù jegò widzałô szlachòta. We Wejrowie je Ksążnica profesora Gerata Labùdë.
Pismiona (wëbiérk)
Studia nad początkami państwa polskiego, 1946.
Słowiańszczyzna pierwotna, Warszawa 1954.
Fragment dziejów Słowiańszczyzny Zachodniej, t. 1-3, Poznań 1960, 1964, 1975.
Dzieje Zakonu Krzyżackiego w Prusach. Gospodarka-Społeczeństwo-Państwo-Ideologia (wraz z Marianem Biskupem), Gdańsk 1986,
O Kaszubach, Gdynia 1991,
Kaszubi i ich dzieje, Gdańsk 1996.
Historia Kaszubów w dziejach Pomorza t.1 Czasy średniowieczne, Gdańsk 2006[1]
Rozważania nad teorią i historią kultury i cywilizacji Wydawnictwo Poznańskie 2008.