Unutrašnji jezgarni sloj ili sloj unutrašnjih granulamrežnjače, sastoji se od velikog broja usko zbijenih ćelija, od kojih postoje tri varijante: bipolarne, vodoravne i amakrine ćelije.
Daleko najbrojnije bipolarne ćelije su okruglastog ili ovalnog oblika, a svaka je produžena u unutrašnji i vanjski nastavak.
Dijele se na bipolare sa štapićima i čepićima.
Unutrašnji nastavci bipolarnih štapića prolaze kroz unutrašnji pleksiformni sloj i granaju se oko tijela ćelija ganglijskog sloja; njihovi vanjski nastavcii završavaju se u vanjskom pleksiformnom sloju, u snopovima vlakana oko krajeva unutrašnjih granula nastavaka štapića poput dugmeta.
Unutrašnji nastavci bipolarnih čepića razgranjavaju se u unutrašnjem pleksiformnom sloju u kontaktu s dendritima ganglijskih ćelija.
Tipovi veze
Patuljasta bipolarna povezana je s jednim čepićem, dok difuzna bipolarna uzima grupe receptora. Difuzne bipolarne mogu primati signale do 50 štapića ili mogu biti u obliku ravnog čepića i primati signale od njih sedam. Bipolarne ćelije odgovaraju posredničkim ćelijama između dodirivanja i receptora toplote na koži i medule ili kičmene moždine.[1]
Amakrine ćelije smještene su u unutrašnjem dijelu unutrašnjeg jezgarnog sloja i nazvane su tako jer još uvijek nije dokazano da posjeduju osi-cilindrične nastavke.