Podaci o fenotipu 11 pacijenata pokazali su da slučajevi nisu uvijek utvrđeni za CHD, ali da je CHD bila najčešća pojedinačna karakteristika pronađena kod 6/11 osoba.[1]Kašnjenje u razvoju i/ili poteškoće u učenju pronađeni su u 5/11 slučajeva, ali se jedan preneonatusni slučaj normalno razvijao u dobi od 15 mjeseci (Slučaj 1,[3]). Tri ostala preneonatusna slučaja još nisu mogla biti pouzdano procijenjena. Promjenjiv stepen dizmorfizma lica bio je prisutan kod 5/11 osoba. Parcijalna sindaktilijaprstiju pronađen je kod jedne majke i sina (dijada) i anomalije nadbubrežnih žlijezda kod dva probanda, ali ne i kod majke sa duplikacijom jednog od njih. Fenotip je kompatibilan sa nezavisnim životom odraslih s različitim stupnjevima podrške.
Duplikacija može biti povezana sa promjenom broja kopija susjednih olfaktorni receptor/defenzinskih ponavljanja (ORDR) koji predisponiraju sindrome delecije i duplikacije 8p23.1. Visok ukupan broj kopija ovih ponavljanja povezan je sa predispozicijom za psorijazu[6] i mali broj kopija sa predispozicijom za Crohnovu bolest.[7]
Genetika
Duplikacija uključuje ~3,75 Mb između distalnog i proksimalnog ORDR-a, na oba kraja pojasa 8p23.1. Broj kopija susjednih ponavljanja također može biti promijenjiv. Sindrom duplikacije 8p23.1 ne može se razlikovati korištenjem konvencijskih citogentičkih pretraga od varijacije u broju kopija na visokom nivou samih ponavljanja.[1][2]
Poznati su i de novo slučajevi i porodice sa prenošenim duplikacijama od roditelja oba spola. Vjeruje se da de novo duplikacija nastaje kao rezultat nealelne homologne rekombinacije (NAHR) između proksimalnog i distalnog ORDR-a. Također se smatra da NAHR uzrokuje sindrom recipročne mikrodelecije, polimorfnu inverziju između ORDR-ova i niz drugih abnormalnosti velikih razmjera koje uključuju kratki krak hromosoma 8.[6]