Petoigličasti bor molika (Pinus peuce) na Pelisteru
Nacionalni park Pelister je zaštićeno područje na planini Babi u jugozapadnom dijelu Sjeverne Makedonije. Administrativno pripada opštinama Bitolj (73%) i Resen (27%). Područje se prvenstveno odlikuje alpskim karakteristikama i s najvišim vrhom Pelisterom (2601 m).
Ime Pelister vodi porijeklo iz prahistorijskog doba, od starohelenskih jezika, kada su ovo područje naseljavala plemena Pelagonci i Linkestidi. Jedna je varijanta da je ime kovanica od bel-ister = pelister. Riječ ister i danas u makedonskom jeziku se koristi za označavanje nečeg što je istjerano, uzvišeno, bilo po visini, bilo u more i sl. Na sličan način je i naziv poluostrva Istra, a staro ime za Dunav je Ister. Postoji i mišljenje da ime potiče od petoigličastog bora (pet iglica - pet listova).[2]
Nacionalni park Pelister proglašen je zakonom koji je donio Prezidijum Narodne Republike Makedonije 20. 11. 1948. godine. U decembru 2007. proglašen je poseban zakon po kojem su dijelovi Babe proglašeni za nacionalni park. Javna ustanova nacionalni park Pelister je zadužen za zaštitu i upravljanje.
Najzaslužniji za dobivanje statusa je petoigličasti bor - molika (latinski: Pinus peuce) koji je otkrio njemački botaničar August Griesebach 1839. god. Molike ima i na drugim planinama Balkana, ali je njena zajednica ovdje najkompaktnija. Na livadima su brojno prisutne i biljke: pelisterska nebeska rosa, čuvarkuća i pelisterski kaćun.
Hidrologija
Pelister ima razvijenu hidrografsku mrežu sa brojnim izvorima, potocima i planinskim rijekama. Sa vrhova planina spuštaju se 23 vodena toka, a najduži je rijeka Šemnica (46 km.). Dio voda teče prema Prespenskom jezeru i pripada jadranskom slivu dok drugi preko Pelagonije odlazi u Egejsko more. U parku su i dva glacijalna jezera na međusobnoj udaljenosti od 2 km, Veliko (4,2 ha) i Malo jezero, poznati kao Pelisterske oči.
