Nacionalni park Lovćen se nalazi u jugozapadnom delu Crne Gore. Smješten je i uzdiže se sa ivica jadranskog bazena, zatvarajući tako duge i vijugave bokeljske zalive, čineći zaleđe drevnom pomorskom gradu Kotoru.[2]
Na relativno uskom prostoru sreću se brojni i raznovrsni oblici reljefa, naglašeni u središnjem dijelu planine, gde su najviši vrh Štirovnik (1.769) i Jezerski vrh sa mauzolejom do kojeg se stiže usponom preko 461-og stepenika. Padine planine su kamenite, sa brojnim škrapama, jamama i dubokim vrtačama, dajući krajolicima specifičan izgled.
Flora
Nalazeći se na granici dvije sasvim različite prirodne cjeline, mora i kontinenta, Lovćen trpi uticaje oba klimatska tipa. Specifičan spoj životnih uslova uslovio je razvoj raznovrsnih bioloških sistema.
Posebnu vrijednost čini subendemski bor - munika (Pinus heldreichii), toploljubiva vrsta koja traži osunčane položaje. Najčešće naseljava strme, kamenite i stjenovite terene subalpskog pojasa na dolomitu i serpentinitu, sa izraženim mediteranskim uticajima, gdje gradi visokoplaninski klimaregionalan pojas. To su mjesta gdje surovost planinske klime dolazi do izražaja. Često izgrađuju, sa šumama molike, gornju visinsku granicu šumskog pojasa. Stanište munike, koja prirodno raste na Lovćenu, decenijama je ugroženo od jedinki crnog bora koji je kao vrsta unesena na ovo područje, ali i od erozije kojoj je ovaj teren podložan, ali bez obzira na negativne uticaje munika se postepeno širi na području NP ,,Lovćen.” [3]
Nacionalni park
Nacionalni park obuhvata centralni i najviši deo lovćenskog masiva, površine 6.220 hektara, administrativno na teritorijama općine Cetinje i Budva. Proglašen je Nacionalnim parkom 1952.[4] godine. Na području ovog nacionalnog parka značajnu vrijednost čini kulturno-historijsko nasleđe. Svojevrstan arhitektonski relikt, predstavljaju čuvene lovćenske serpentine. Stari put od Kotora vijuga uz Lovćen do Njeguša, živopisnog planinskog sela, u kojem se nalaze rodne kuće Petra II Petrovića Njegoša (1813 -1851), znamenitog crnogorskog vladike i pjesnika iz XIX vijeka i posljednjeg vladara Crne Gore, kralja Nikole I Petrovića.
Većina sakralnih objekata i zanimljivog etnografskog materijala na Lovćenu, koncentrisana je na području Ivanovih korita i sela Njeguši, poznatog po izvanrednom pršutu i siru. Lovćenska oblast poznata je i po drevnom piću starih Slovena – medovini. Lovćenski kraj obiluje brojnim elementima narodnog graditeljstva. Autentične su stare kuće i seoska guvna, kao i kolibe u katunima - letnjim stočarskim naseobinama. Desetine seoskih crkvica, karakteristične tipske graditeljske forme, prepoznatljive po zvoniku "na preslicu" (forma podsjeća na preslicu) upotpunjuju lovćenske pejzaže.[5]
Posebna prirodna dobra
- Zone sa strogim režimom zaštite
- Rezervat šume bora munike – sjeveroistične padine Štirovnika i južne i jugozapadne padina Jezerskog vrha – oko 68 ha
- Rezervat šumskih sastojina bukve Konjsko oko – 400 ha
- Rezervat šumske sastojine bukve sa kulturama četinara i rijetkih lišćara – prostor između Jezerskog vrha, Štirovnika, Irešteničkog vrha, Babljaka i Goliša – 876 ha
- Herpetološki rezervat – Jezero ispod Jezerskog vrha
- Jama Duboki do u Njegušima je posebno zaštićeno područje (spomenik prirode).
Reference
