U astronautičkom inženjerstvu, max Q je tačka maksimalnog dinamičkog pritiska, tačka u kojoj je aerodinamički napon na letjelicu u atmosferskim letovima maksimalan.

S obzorom na definiciju dinamičkog pritiska: ${\displaystyle q=\rho v^{2}/2}$, imamo da je ta veličina:

• nula u trenutku poljetanja, kada je brzina vozila ${\displaystyle v=0}$
• nula izvan atmosfere, kada je gustoća ${\displaystyle \rho =0}$
• uvijek pozotivna (ili nula, kako je gore navedeno)

Zbog toga, postojat će neophodno tačka gdje je dinamički pritisak maksimalan: ta tačka je max Q.

Drugim riječima, ispod tačke max Q, efekt ubrzanja letjelice savladava pad gustoće. Iznad tačke max Q, situacija je obrnuta.

Tokom normalnog lansiranja Space Shuttle-a, na primjer, max Q se nalazi na nadmorskoj visini od oko 11 km (35.000 stopa).^[1] Tokom tipične misije Apollo, max Q se nalazio približno na nadmorskoj visini između 13 km i 14 km (43.000–46,000 stopa).^[2][3]

• Dinamički pritisak
• Pritisak
• Singlularnost Prandtl-Glauerta