Antigen je svaka tvar za koju imunski sistem može prepoznati da je strana i koja izaziva imunski odgovor. Budući da su antigeni obično proteini koji su preveliki da bi se u cjelosti vezali za bilo koji receptor, samo se specifični segmenti koji formiraju antigen vežu sa specifičnim antitijelom. Takvi segmenti nazivaju se epitopi. Isto tako, samo je paratop ono antitijelo koje dolazi u kontakt sa epitopom.[1]
Značaj
Prilikom obavljanja molekulskih ispitivanja koja uključuju upotrebu antitijela kao što su Western blot, imunohistohemija i ELISA, trebalo bi pažljivo odabrati antitela koja prepoznaju linearne ili konformacijske epitope.[2]
Naprimjer, ako je ključali uzorak proteina, tretiran beta-merkaptoetanolom i pokrenut u SDS-PAGE za Western blot, proteini su u suštini denaturirani i stoga ne mogu pretpostaviti njihove prirodne trodimenzijske usklađenosti. Stoga su za imunodetekciju odabrana antitijela koja prepoznaju linearne, umjesto konformacijskih epitopa. Suprotno tome, u imunohistohemiji u kojoj je sačuvana struktura proteina, preferiraju se antitijela koja prepoznaju konformacijske epitope.
