Goran "Ipe" Ivandić (Vareš, 10. decembar 1955 – Beograd, 13. januar 1994) bio je bosanskohercegovački i jugoslavenski rock bubnjar poznat po svom radu sa klavijaturistom Lazom Ristovskim, te grupama Jutro i Bijelo dugme.

Goran "Ipe" Ivandić rođen je u Varešu, u srednjoj Bosni. Kao dječak preselio se u Sarajevo, gdje je završio osnovnu školu. Istovremeno, pohađao je časove violine, ali je nakon završnog ispita prestao svirati ovaj muzički instrument.

Sredinom 1970. godine sa školskim prijateljima osnovao je prvi muzički sastav pod nazivom "Crossroads" u kojem je svirao bubnjeve. U ljeto 1972. godine, nekadašnja jugoslavenska rock grupa '‘Mobi Dik'’ poziva Ipeta na tromjesečnu ljetnu svirku u Trpanj. Tokom tog ljeta nastupajući sa rock grupom Mobi Dik uvježbao se u tolikoj mjeri da je po povratku u Sarajevo postao jedan od najtraženijih bubnjara u gradu. U to vrijeme svira u grupi Rock, sastavljenoj od poznatih i muzički obrazovanih sarajevskih muzičara, čije je ideje kasnije objedinio Gabor Lenđel po osnivanju grupe Teška industrija. Stjecajem okolnosti u ljeto 1973. godine Ipe ostaje u Sarajevu, kada se nakon razgovora sa Goranom Bregovićem odlučuje pridružiti Bijelom dugmetu. Početkom 1976. godine Bijelo dugme je na putu u Sjedinjenim Američkim Državama, gdje snimaju singl ploču s Ipetovim pjesmama "Džambo / Vatra". U jesen 1976. godine, Ipe odlazi na obavezno služenje vojnog roka, a na mjesto bubnjara u Bijelo dugme privremeno dolazi Milić Vukašinović. Nakon povratka iz vojske ponovo počinje svirati u Bijelom dugmetu, gdje je proveo nekoliko godina i doživio vrhunac u svojoj muzičkoj karijeri svirajući bubnjeve na Koncertu kod Hajdučke česme u Beogradu. Kada je 1978. godine Bregović otišao u vojsku, Ipe i Laza Ristovski pokrenuli su vlastiti muzički projekt pod nazivom "Stižemo". S obzirom na početni uspjeh, oni napuštaju Bijelo dugme i u potpunosti se predaju novom projektu. Međutim, 19. septembra te iste godine Ipe je uhapšen zbog posjedovanja hašiša i osuđen na tri godine zatvora. Tada prodaje bubnjeve i okreće se Fakultetu političkih nauka u Sarajevu, gdje polaže nekoliko ispita, nakon čega shvata da ipak ne može bez muzike, pa nabavlja nove bubnjeve i 1979. godine sa Slađanom Milošević snima album Gorim od želje da ubijem noć. Počeo je služiti zatvorsku kaznu 17. februara 1981. godine. U zatvoru radi u muzičkoj sekciji i u dva navrata nastupa sa fočanskim Kulturno-umjetničkim društvom "Braća Ribar". Za Dan Republike 29. 11. 1982. godine, predsjedništvo SFRJ ga je oslobodilo daljnjeg izdržavanja kazne. Nakon što je oslobođen, ponovno se pridružio Bijelom dugmetu i tamo svirao sve do 1989. godine kada se taj muzički sastav raspao.^[1]

Nejasno je gdje je živio nakon početka rata u Bosni i Hercegovini. Većina kaže da je živio u Beogradu, ali Željko Bebek u jednom intervjuu govori da je živio u Beču. 13. januara 1994. Ivandić je pao sa šestoga sprata zgrade u Beogradu i umro. Vjeruje se da je u pitanju samoubistvo, iako Bebek u svom intervjuu tvrdi da ne vjeruje u to.^[2]

Ipetova djevojka iz 1980-ih, Amila Sulejmanović objavila je 2018. godine autobiografsku knjigu Ključ bubnja Tama u kojoj je pisala o njihovoj vezi, kao i o nerasvijetljenim okolnostima Ipetove smrti.^[3]