Таніро́ўка[1] — дэкаратыўная апрацоўка скульптурнага твора або матэрыяла, з якога ён зроблены, з мэтай імітацыі іншага матэрыяла. Садзейнічае больш выразнаму выяўленню пластычных форм твора.
Таніруюць рознымі хімічнымі рэчывамі галоўным чынам скульптуры з танных матэрыялаў (гіпс, мармур, медзь, драўніна і іншыя), часам з мэтай імітацыі іншага, больш каштоўнага матэрыяла.
Таніроўкай таксама называюць прыглушэнне фарбамі белых і іншых плям пры рэстаўрацыі твораў жывапісу і графікі.
Тониро́вка // Краткий словарь терминов изобразительного искусства / Под. общ. редакцией Г. Г. Обухова — М.: Советский художник, 1961. — С. 170. — 192 с. — 15 000 экз. (руск.)
Тонирование, тонировка // Атанасова Иванка. Словарь терминов изобразительного искусства — Велико Тырново: Великотырновский университет им. Кирилла и Мефодия, Филологический факультет, Кафедра русистики, 2006. — 142 с. — ISBN 954-775-578-1, ISBN 978-954-775-578-9. (руск.)
Тониро́вка // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 72. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978).(руск.)
Одноралов Н. В. Декоративная отделка скульптур и художественных изделий из металла, — М.: Искусство, 1954. — 228 с. : ил.; 23 см. (руск.)