У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам
Шчадрын.
Сямён Фёдаравіч Шчадрын (руск.: Семён Фёдорович Щедри́н; 6 [17] красавіка 1745, Санкт-Пецярбург — 1 [13] верасня 1804, Санкт-Пецярбург) — рускі мастак-пейзажыст, акадэмік Імператарскай Акадэміі мастацтваў.
Сын салдата лейб-гвардзейскага Праабражэнскага палка. Першапачатковую адукацыю атрымаў, верагодна, у праабражэнска-палкавой «злічальнай камісіі для навучання пісьму». У 1759 годзе, у 14-гадовым узросце, быў прыняты ў Імператарскую Акадэмію мастацтваў. У 1765 годзе скончыў Акадэмію мастацтваў з малым залатым медалём, званнем мастака з правам на чын XIV класа, з атэстатам 1-й ступені і шпагай.
Шчадрын быў адным з сямі выпускнікоў Акадэміі мастацтваў 1767 года, якія атрымалі медалі і замежныя камандзіроўкі. Усіх іх адправілі ў Парыж. У Парыжы яны прадставіліся паслу князю Галіцыну і знакамітаму энцыклапедысту, тэарэтыку і крытыку мастацтва Дзідро, якому Акадэмія даручыла кіраўніцтва пенсіянерамі.
Атрымаў званне акадэміка (1779). Дарадца Акадэміі мастацтваў (1785). Інспектар мастацкіх класаў (1787—1794). Член Рады Акадэміі (з 1788). Ад’юнкт-рэктар (1796): неаднаразова даручалася дырэкцыя над Акадэміяй мастацтваў. Загадчык гравіравальным ландшафтным класам, заснаваным пры Кабінеце Яе Імператарскай Вялікасці (1799).
Памёр у 1804 годзе. Пахаваны на Смаленскіх праваслаўных могілках; у 1939 годзе перапахаваны ў Некропалі XVIII стагоддзя.
Зноскі
Літаратура