Сцяпан Рыгоравіч Рункевіч
Дата нараджэння	11 (23) студзеня 1867
Месца нараджэння	Карытнае, Гарадкоўская воласць[d], Бабруйскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	12 сакавіка 1924(1924-03-12) (57 гадоў)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  РСФСР[d]
Род дзейнасці	выкладчык універсітэта, гісторык, архівіст, грамадскі дзеяч, праваслаўны святар, гісторык царквы, Orthodox theologian
Навуковая сфера	праваслаўнае багаслоўе[d][1], гісторыя хрысціянства[d][1] і social engagement[d][1]
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Навуковая ступень	кандыдат багаслоўя[d]
Альма-матар	Мінскае духоўнае вучылішча[d] (1881) Мінская духоўная семінарыя (1887) Санкт-Пецярбургская духоўная акадэмія (1891)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сцяпан Рыгоравіч Рункевіч (11 (23) студзеня 1867 — 12 сакавіка 1924) — царкоўны гісторык і архівіст, дзеяч Рускай Праваслаўнай Царквы, грамадскі дзеяч.

Сын вясковага святара Мінскай епархіі. Скончыў Пецярбургскую духоўную акадэмію, выкладаў у ёй. Працаваў сакратаром Сіноду. Выдаў 5 выпускаў «Матэрыялаў для гісторыі Мінскай епархіі», якія выйшлі ў свет у Мінску ў 1892—1894. У Мінску ў 1893 выдаў «Кароткі гістарычны нарыс стагоддзя Мінскай епархіі…». У гэтым жа годзе ў Санкт-Пецярбургу пабачыла свет яго «Гісторыя Мінскай архіепіскапіі (1793—1832 гг.)». Аўтар іншых даследаванняў, а таксама артыкулаў, якія друкаваў у часопісе «Минские епархиальные ведомости».

У сваіх працах і публікацыях па гісторыі ўніяцкай царквы і Мінскай епархіі праваслаўнай царквы ў XVIII—XIX стст. разглядаў пытанні гісторыі Рэчы Паспалітай напярэдадні яе падзелу, яе ўзаемаадносіны з Расійскай імперыяй, падрабязна распрацаваў пытанне пра вяртанне ўніятаў у праваслаўе. Выкарыстаў вялікі архіўны матэрыял і прасачыў дадзены працэс у кожным прыходзе, аднак прытрымліваўся афіцыйна прынятага на той час пункту гледжання^[2].

• Материалы для истории Минской епархии / Собр. и объясн… — Минск: Типо-лит. Соломонова, [1892].
  •  1: Письма к разным лицам преосвященного Виктора Садковского, первого минского архиепископа (I-CL). — [1892]. — [2], 201, XVI с. — Извлеч. из: Мин. епарх. ведомости. — 1891. — № 23, 24; 1892.-Т. 1-12, 15-24.
  •  2: К истории Минского кафедрального собора. — [1893]. — 12 с. — Из: Мин. епарх. ведомости. — 1893. — № 21.
  •  3: К истории монастырей Минской епархии. — Вып. 1: Описание монастырских земельных владений и угодий, составленное в 1800 году. — [18941. — 25 с. — Из: Мин. епарх. ведомости — 1894.-№ 2-5.
  • 4: К истории монастырей Минской епархии. — Вып. 2: Историческое описание монастырей, составленное в 1800 г. _[1894]. 27 с. — Извлеч из: Мин. епарх. ведомости. — 1894. — № 7-11.

• История Минской архиепископии (1793-1832 гг.). – Санкт-Петербург : Типография А. Катанского и К°, 1893. – 622 с.

• Краткий исторический очерк столетия Минской епархии (1793 — 13 апреля 1893). – Минск : Типо-литография В. И. Соломонова, 1893. – 131 с.

• Жизнеописания Западнорусских униатских митрополитов. Т. 1. — СПб., 1897.

• Описание документов архива Западнорусских униатских митрополитов. — СПб.: Синод, тип., 1897—1907.
  • Т. 1: 1470—1700. — 1897. — VIII, 502 с., IV л. ил
  • Т. 2: 1701—1839. — 1907. -VIII, 1631 с.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 450. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 133. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — С. 557. — 714 с.: іл. — ISBN 985-6302-46-3.