Палац дожаў (італ.: Palazzo Ducale) у Венецыі — помнік італьянскай гатычнай архітэктуры (XIV - XV стагоддзяў). Верагодным архітэктарам першага варыянту палаца быў Філіпа Календарыя. Асноўнае будаўніцтва было ажыццёўлена ў 1309-1424 гг.
Гэты галоўны будынак Венецыі быў перш за ўсё рэзідэнцыяй Дожаў рэспублікі. У палацы засядалі Вялікі савет і сенат, працаваў Вярхоўны суд і вяршыла свае справы таемная паліцыя. На першым паверсе размяшчаліся таксама канторы юрыстаў, канцылярыя, службы цэнзараў і марское ведамства.
Надбудаваны зверху балкон служыў святочнай трыбунай, з якой дож выходзіў да народа. Госці горада, якія прычальвалі да палаца з боку П'яцэты, аказваліся, такім чынам, каля ног кіраўніка Рэспублікі.
Палац быў істотна пашкоджаны падчас пажару 20 снежня1577 г. У ходзе рэстаўрацыі было вырашана пакінуць будынак у ранейшым гатычным стылі, замест таго, каб змяніць яго на больш сучасны.
Акрамя таго, каб выконваць функцыі рэзідэнцыі Дожаў, у палацы гэтак жа размяшчаліся палітычныя інстанцыі рэспублікі да акупацыі горада войскамі Напалеона ў 1797 годзе.
