Надзея Дурава (опера)

Надзея Дурава
Кампазітар
Мова лібрэта руская
Дзеяў 4
Карцін 5
Першая пастаноўка 1946

«Надзея Дурава» («1812 год») — опера кампазітара Анатоля Багатырова ў 4 дзеях і 5 карцінах[1], напісаная ў 1946 годзе. Яна была пастаўлена упершыню на рускай мове ў 1947 годзе Ансамблем савецкай оперы Усерасійскага тэатральнага таварыства у канцэртным выкананні ў суправаджэнні фартэпіяна[1].

Пераклад на беларускую мову зроблены А. Вялюгіным[2]. Прэм’ера адбылася 22 снежня 1954[2] (або 1956[1][3]) на сцэне Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі (дырыжор Л. Любімаў, рэж. Л. Александроўская, мастак С. Нікалаеў; хормайстры М. Прысёлкаў і Т. Арлова; балетмайстар К. Мулер; Дураў — Л. Бражнік, М. Зюванаў; Надзея Дурава — Л. Галушкіна, К. Кудрашова; Дзяніс Давыдаў — М. Ворвулеў, Палонскі — Б. Нікольскі, Г. Дзмітрыеў; Астахава — Р. Млодак, Юленька, яе дачка — Т. Шымко, Н. Нікеева; Сцепаніда — І. Курсакова, Аракчэеў — С. Івашчанка)[2].

Сюжэт

Партрэт Надзеі Дуравай, якая стала прататыпам галоўнай гераіні

У оперы адлюстравана тэма подзвігу Надзеі Дуравай  (руск.) (бел. — гераіні Грамадзянскай вайны 1812 года[4]. Лібрэта І. Келера з рускай на беларускую мову пераклаў А. Вялюгін[1].

У оперы перададзена патрыятычнае натхненнем рускага народа ў 1812 г. Разам з ваярамі, якія выконваюць свой доўг, паказаны баязлівая памешчыца і жорсткі Аракчэеў[1]. Кампазітар выкарыстаў у музыцы сапраўдныя песні тых гадоў, але твор не з’яўляецца стылізацыяй. Гэта сучасны твор пра мінулае, які нагадвае сучаснікам Вялікай Айчыннай вайны пра подзвігі рускай жанчыны ў 1812 годзе[1].

Акцёры

Іншае

Мастацкае афармленне оперы было распрацавана мастаком С. Нікалаевым[11].

Крытыка

Нягледзячы на роўны прафесійны акцёрскі ансамбль, недахопы драматургіі твора і статычнасць музычных вобразаў не заўсёды дазвалялі акцёрам ствараць праўдзівыя характары. Рэжысёрская канцэпцыя пастаноўкі адпавядала жанравай спецыфіцы эпічнай оперы, значную ролю ў якой адыгрывалі масавыя эпізоды, дзе падкрэслена сувязь асобных герояў з народам (маналог Надзеі з хорам, клятва Давыдава інш.)[2].

Зноскі

  1. ↑ а б в г д е Опера Анатолия Богатырёва «Надежда Дурова» Архівавана 18 мая 2015. (руск.)
  2. ↑ а б в г Г. Р. Куляшова. «Надзея Дурава» // Тэатральная Беларусь: энцыклапедыя : у 2 т. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2003. — Т. 2. — 571 с. — 4 000 экз. — ISBN 985-11-0259-8.
  3. ↑ Анатоль Васільевіч БАГАТЫРОЎ
  4. ↑ БАГАТЫРОЎ АНАТОЛЬ ВАСІЛЕВІЧ(недаступная спасылка)
  5. ↑ Лідзія Галушкіна ў партыі Надзеі
  6. ↑ Сцэна са спектакля Беларускага дзяржаўнага Вялікага тэатра оперы і балета «Надзея Дурава» кампазітара А. Багатырова, пастаўленых рэжысёрам Л. Александроўскай, з удзелам Л. Галушкінай (у ролі Надзеі Дуравай), Р. Яўраева (у ролі Якуба), (Б. Нікольскага) (у ролі Палонскага) падчас запісу тэлеперадачы пра прэм’еру оперы на студыі Мінскага тэлебачання. 8 студзеня 1957 года. Фотаздымак
  7. ↑ «Непагаснае святло душы» (недаступная спасылка)
  8. ↑ Сердобов Николай Николаевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 568. — 737 с.
  9. ↑ Ворвулев Николай Дмитриевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 125. — 737 с.
  10. ↑ Волчанецкая Валентина Фёдоровна // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 123. — 737 с.
  11. ↑ Эскізы дэкарацый С. Нікалаева да оперы «Надзея Дурава» кампазітара А. Багатырова. 1956. Фотаздымкі

Літаратура

Спасылкі