Дэвід Чылтан Філіпс
англ.: David C. Phillips
Род дзейнасці	біёлаг, хімік, палітык
Дата нараджэння	7 сакавіка 1924(1924-03-07)[1][2][…]
Месца нараджэння	Ellesmere[d], Ellesmere Urban[d], унітарная адзінка Шропшыр[d], графства Шропшыр, Англія, Вялікабрытанія[3][4][…]
Дата смерці	23 лютага 1999(1999-02-23)[1][2][…] (74 гады)
Месца смерці	Лондан, графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан[d], Англія, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія[6][7][…]
Бацька	Charles Harry Phillips[d][5]
Маці	Edith Harriet Finney[d][5]
Жонка	Diana Kathleen Hutchinson[d]
Дзеці	Sarah Anne Phillips[d]
Месца працы	Оксфардскі ўніверсітэт
Альма-матар	Кардыфскі ўніверсітэт (1951)[8][9]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды і прэміі	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] Каралеўскі медаль[d] (1975) прэмія Вольфа па хіміі (1987) Feldberg Foundation[d] (1968) прэмія Шарля-Леапольда Маера[d] (1979) медаль сэра Ханса Крэбса[d] (1971) Gregori Aminoff Prize[d] (1991) President's Medal[d] (1994) медаль і прэмія Novartis[d] (1970) Honorary member of the British Biophysical Society[d]

Дэвід Чылтан Філіпс, барон Філіпс з Элсміра (англ.: David Chilton Phillips, Baron Phillips of Ellesmere; 7 сакавіка 1924, Элсмір, Англія — 23 лютага 1999, Лондан) — брытанскі біёлаг, біяфізік, першапраходзец структурнай біялогіі. Прафесар Оксфардскага ўніверсітэта (эмерыт), член Лонданскага каралеўскага таварыства (1967) і замежны член Нацыянальнай АН ЗША (1985). Лаўрэат прэміі Вольфа па хіміі (1987).

Вучыўся ва Універсітэцкім каледжы Кардыфа (цяпер Кардыфскі ўніверсітэт). У 1944 годзе паступіў афіцэрам у Каралеўскі флот і служыў на авіяносцы HMS Illustrious. Дэмабілізаваўся ў 1947 годзе і вярнуўся ў Кардыф, дзе працягнуў вучобу і прыступіў да даследаванняў для атрымання доктарскай ступені — займаўся пад кіраўніцтвам Артура Уілсана. З 1951 па 1954 год працаваў у Нацыянальных даследчых лабараторыях у Атаве. Затым у Вялікабрытаніі — у Даследчай лабараторыі Дэйві-Фарадэя ў Нобелеўскага лаўрэата Уільяма Лорэнса Брэга. З 1966 года прафесар малекулярнай біяфізікі Оксфардскага ўніверсітэта, з 1990 года ў адстаўцы (эмерыт). З 1976 па 1983 год біялагічны сакратар і віцэ-прэзідэнт Лонданскага каралеўскага таварыства. У 1979—1985 гадах — Fullerian Professor of Physiology. Сярод яго вучняў — І. Джонс, Майкл Стэрнберг, Джэнет Тортан. У 1994 годзе атрымаў пажыццёвае пэрства.