Дніпрова Чайка
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	20 кастрычніка 1861(1861-10-20)[1]
Месца нараджэння	Zelenyi Yar[d], Ананьеўскі павет[d], Херсонская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	13 сакавіка 1927(1927-03-13)[2] (65 гадоў)
Месца смерці	Гэрманіўка, Абухіўскі раён, Кіеўская акруга[d], УССР, СССР
Пахаванне	Байкавыя могілкі
Грамадзянства	Украіна
Муж	Feofan Vasylevskyj[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дніпрова Чайка (сапр. Людміла Аляксееўна Васілеўская; 1 лістапада 1861, вёска Зялёны Яр — 13 сакавіка 1927) — украінская пісьменніца-празаік, паэтэса і перакладчык.

Скончыла гімназію ў Адэсе (1879). Майстар інтымнай і грамадзянскай лірыкі. Аўтар рытмізаваных лірычных мініяцюр, адметных сацыяльнай сімволікай, рамантычным пафасам і філасофскім роздумам пра сэнс жыцця: «Дзяўчына-чайка» (1892), «Скала» (1893), «Буравеснік» (1900), «Плаўні гараць» (1902). Побыт украінскай інтэлігенцыі і сялянства адлюстраваны ў апавяданнях «Знахарка» (1885), «Крыжанос» (1896), «У школе» (1909). Вядома як збіральніца фальклору, перакладчыца.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).