Вільгельм Гронер
Wilhelm Groener
7-ы Начальнік генеральнага штаба Германіі 3 — 7 ліпеня 1919 года
Папярэднік	Паўль фон Гіндэнбург
Пераемнік	Ханс фон Зект
3-і міністр транспарту Веймарскай рэспублікі 25 чэрвеня 1920 — 12 жніўня 1923
Кіраўнік урада	Канстанцін Ферэнбах Іозеф Вірт Вільгельм Куна
Папярэднік	Густаў Баўэр
Пераемнік	Рудольф Оэзер
3-і міністр абароны Веймарскай рэспублікі 20 студзеня 1928 — 13 мая 1932
Кіраўнік урада	Вільгельм Маркс Герман Мюлер Генрых Брунінг
Папярэднік	Ота Геслер
Пераемнік	Курт фон Шлейхер
15-ы міністр унутраных спраў Веймарскай рэспублікі 9 кастрычніка 1931 — 30 мая 1932
Кіраўнік урада	Генрых Брунінг
Папярэднік	Іозеф Вірт
Пераемнік	Вільгельм фон Гайль
Нараджэнне	22 лістапада 1867(1867-11-22)[1][2][…] Людвігсбург, Oberamt Ludwigsburg[d], Neckarkreis[d], Каралеўства Вюртэмберг[d][3]
Смерць	3 мая 1939(1939-05-03)[1] (71 год) Патсдам, Патсдам[d], правінцыя Брандэнбург, Вольная дзяржава Прусія, Германскі рэйх
Месца пахавання	Штансдорфскія паўднёва-заходнія могілкі[d]
Імя пры нараджэнні	ням.: Karl Eduard Wilhelm Groener
Нацыянальнасць	немец
Партыя	беспартыйны
Дзейнасць	палітыка[4] і ваенная справа[4]
Ваенная служба
Род войскаў	Германская імперская армія
Званне	Германская імперыя Генерал-лейтэнант
Бітвы	Першая сусветная вайна
Узнагароды	Officers Crosses of the Military Merit Order (Bavaria)[d] медаль Гётэ за мастацтва і навуку[d] (1932)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карл Эдуа́рд Вільге́льм Гро́нер (ням.: Karl Eduard Wilhelm Groener; 22 лістапада 1867, Людвігсбург — 3 мая 1939, Борнштэт, цяпер у складзе Патсдама) — нямецкі дзяржаўны і ваенны дзеяч.

З 1884 года служыў у вюртэмбергскай арміі, у 1893—1897 года наведваў Ваенную акадэмію, затым на службе ў Генеральным штабе (1899), з 1912 года — начальнік аддзела чыгунак. Падчас Першай сусветнай вайны зрабіў ваенную кар’еру, з кастрычніка 1918 года змяніў Эрыха Людэндорфа на пасадзе першага генерал-кватэрмайстара. Заключыўшы пагадненне з Фрыдрыхам Эбертам, змагаўся з развіццём рэвалюцыі ў Германіі. У 1920—1923 гадах міністр шляхоў зносін, у 1928—1932 гадах міністр абароны, у 1931—1932 гадах міністр унутраных спраў, затым у адстаўцы.

• «Грёнер Вильгельм», БСЭ, 3-е издание.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вільгельм Гронер