Вальтэр Гемпель
ням.: Walther Hempel
Дата нараджэння	5 мая 1851(1851-05-05)[1]
Месца нараджэння	Пульсніц[d], раён Баўтцэн, Саксонія[1]
Дата смерці	1 снежня 1916(1916-12-01)[1] (65 гадоў)
Месца смерці	Дрэздэн, Дрэздэн[d], Каралеўства Саксонія, Германскі рэйх[1]
Грамадзянства	Германская імперыя[1]
Род дзейнасці	хімік, выкладчык універсітэта
Месца працы	Дрэздэнскі тэхнічны ўніверсітэт
Альма-матар	Гайдэльбергскі ўніверсітэт (1873)
Навуковы кіраўнік	Роберт Вільгельм Бунзен
Член у	Леапальдзіна Саксонская акадэмія навук[d]
Узнагароды	honorary doctorate from the University of Stuttgart[d] ганаровы доктар Лейпцыгскага ўніверсітэта[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вальтэр Гемпель (ням.: Walther Hempel; 5 мая 1851, Пульсніц, Саксонія — 1 снежня 1916, Дрэздэн) — нямецкі хімік-аналітык і тэхнолаг. Вучань Р. Бунзена. У 1879—1913 гадах прафесар Вышэйшай тэхнічнай школы ў Дрэздэне.

Гемпель прапанаваў газавую бюрэтку і піпетку, эксікатары, каларыметр, якія выкарстоўваюцца да сёння. Распрацаваў метады газавага аналізу, вызначаў цеплыню згарання вуглёў (з 1892), паказаў на магчымасць прымянення электролізу раствораў хлорыстага натрыю для атрымання з’едлівага натрыю і хлору (1899).

• Edmund Graefe: Ausgewählte Vorträge und Aufsätze von Walther Hempel. Verlag für Fachliteratur, Wien 1913.
• Robert von Zahn: Walther Hempel — Geheimer Rat und Prof. in Dresden zum Gedächtnis (Nachruf). Dresden 1916.