Беркут-кала (узб.: Burgut qalʼa, ад узб.: Burgut — беркут і узб.: qalʼa — замак) — рэшткі харэзмійскага збудавання у Турткульскім раёне (руск.) (бел. Каракалпакстана. Крэпасць Беркут-кала была пабудавана каля 6-8 стагоддзя н. э.
Апісанне
Беркут-кала складаецца з цытадэлі (руск.) (бел., якая займае 1 га (100×100 м), і ўласна пасялення (руск.) (бел. плошчай каля 5 га[1]. Цытадэль, якую А. Е. Няразік называе замкам, абнесена крэпасной сцяноой, якая дасягае цяпер вышыні да 10,5 м і ўзмоцненай чатырма башнямі на кожным баку. На тэрыторыі цытадэлі раскапаны так званы данжон - жылая вежа плошчай 18×18 м, якая займае яе паўднёва-ўсходні вугал[1].
Вывучэнне
Разваліны Беркут-калы даследаваліся А. І. Цераножкіным (руск.) (бел. (1937), Харэзмскай археолага-этнаграфічнай экспедыцыяй (1946), А. Е. Няразік (1953-56).
Зноскі
Літаратура
- OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
- Неразик Е. Е. Сельские поселения афригидского Хорезма (По материалам Беркуткалинского оазиса), М., 1966.