Андрэй Андрэевіч Уласаў
Дата нараджэння	1 (14) верасня 1901[1]
Месца нараджэння	Lomakino[d], Сяргацкі павет[d], Ніжагародская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1 жніўня 1946(1946-08-01)[2][1][…] (44 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Альма-матар	Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзэ
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	Трэці рэйх
Род войскаў	Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія і Руская вызваленчая армія
Званне	генерал-лейтэнант
Камандаваў	Руская вызваленчая армія, 99th Infantry Division (1st formation)[d], 4th Mechanized Corps[d], 37th Army[d], 20th Army[d] і 2nd Shock Army[d]
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэй Андрэевіч Уласаў (14 верасня 1901, сяло Ламакіна Ніжагародская губерня — 1 жніўня 1946, Масква) — савецкі генерал-лейтэнант (з 1942; пазбаўлены звання пасля прысуду).

20 красавіка 1942 года быў прызначаны камандуючым 2-га ўдарнага войска, застаючыся па сумяшчальніцтве намеснікам камандуючага Волхаўскага фронту. Падчас вайны трапіў у палон, пайшоў на супрацоўніцтва з нацыстамі, стаў кіраўніком ваеннай арганізацыі калабарацыяністаў з савецкіх ваеннапалонных — Рускай вызваленчай арміі (РВА).

У 1944 годзе ўзначаліў Камітэт вызвалення народаў Расіі. У 1945 годзе быў захоплены ў палон і пакараны смерцю разам з іншымі членамі камітэта.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Андрэй Андрэевіч Уласаў