PROFILPELAJAR.COM

Алёкмінскі Станавік
	руск. Олёкминский Становик
	55°44′ пн. ш. 117°34′ у. д.HGЯO
Краіна	Расія;
Даўжыня	каля 400 км
Найвышэйшая вяршыня	Галец Крапоткіна
Найвышэйшы пункт	1908 м

Алёкмінскі Станаві́к^[1] (руск.: Олёкминский Станови́к) — нагор’е ў Азіяцкай частцы Расіі, на ўсходзе Забайкальскага края, у басейне рэк Алёкма і Шылка.

У сістэму Алёкмінскага Станавіка ўваходзяць сістэма горных хрыбтоў (Тунгірскі, Муройскі, Алёкмінскі Станавік, Урушынскі, Чаромны і інш.) і Верхнеалёкмінская, Ненюнгінская і Тунгірская міжгорныя ўпадзіны. Вышыні да 1908 м (гара Крапоткіна)^[1]. Пераважна складаецца з гранітаў. Рэльеф пераважае сярэднягорны. На схілах да вышыні 1200 м лістоўнічныя лясы, вышэй — горная тундра, каменныя россыпы, зараснікі кедравага сланіку.

Зноскі

↑ ^а ^б Алёкмінскі Станавік // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 249. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).

Літаратура

Алёкмінскі Станавік // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 249. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
Олёкминский Становик (нагорье) (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
Кулаков В. С. Олёкминский становик, нагорье // Малая энциклопедия Забайкалья: Природное наследие / гл. ред. Р. Ф. Гениатулин. — Новосибирск: Наука, 2009. — 698 с.

[БЭ1-1] а ^б Алёкмінскі Станавік // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 249. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).

[1]