У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам
Іофэ.
Абрам Фёдаравіч Іофэ |
---|
|
Дата нараджэння |
17 (29) кастрычніка 1880[1] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці |
14 кастрычніка 1960(1960-10-14)[2][3] (79 гадоў) |
Месца смерці |
|
Месца пахавання |
|
Грамадзянства |
|
Род дзейнасці |
фізік, вынаходнік |
Навуковая сфера |
фізіка |
Месца працы |
|
Навуковая ступень |
доктар фізіка-матэматычных навук |
Альма-матар |
|
Навуковы кіраўнік |
Вільгельм Конрад Рэнтген |
Вядомыя вучні |
Пётр Леанідавіч Капіца, Мікалай Мікалаевіч Сямёнаў[7], Юлій Барысавіч Харытон, Ігар Васільевіч Курчатаў, Анатоль Пятровіч Аляксандраў, Yakov Frenkel[d], Anatolii Samoilovych[d], Якаў Барысавіч Зяльдовіч, Барыс Паўлавіч Канстанцінаў, Yakov Rauzin[d] і Nina Alexandrovna Goryunova[d] |
Член у |
|
Прэміі |
|
Узнагароды |
|
Подпіс |
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Абрам Фёдаравіч Іофэ (17 (29) кастрычніка 1880, Рамны, Палтаўская губерня — 14 кастрычніка 1960, Ленінград) — савецкі фізік, арганізатар навукі, акадэмік (1920), віцэ-прэзідэнт АН СССР (1942—1945). Стваральнік навуковай школы, якая дала многіх выбітных савецкіх фізікаў, такіх як А. Аляксандраў, М. Бранштэйн, Я. Дорфман, П. Капіца, І. Кікоін, Б. Канстанцінаў, І. Курчатаў, М. Сямёнаў, Я. Фрэнкель, Г. Б. Абдулаеў і іншыя. Герой Сацыялістычнай Працы. Лаўрэат Ленінскай прэміі.
Зноскі
| |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|