PROFILPELAJAR.COM

Іосіф Карнілавіч О’Рурк
Іосіф Карнілавіч О’Рурк
	англ.: Joseph Cornelius O'Rourke
	; Партрэт І. К. О'Рурка; майстэрніДжорджа Доу. Ваенная галерэя Зімовага Палаца, Дзяржаўны Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)
Дата нараджэння	1772
Месца нараджэння	Дэрпт, Дэрпцкі павет, Расійская імперыя;
Дата смерці	1849
Месца смерці	Уселюб, Навагрудскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Бацька	Карнэль О’Рурк[d]
Маці	Martha O'Rourke[d]
Жонка	Амелія з Піляўскіх[d]
Дзеці	Nikolaus Stephan O'Rourke[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Род войскаў	Кавалерыя
Гады службы	1776—1849
Званне	генерал ад кавалерыі
Бітвы/войны	Напалеонаўскія войны;
	Ордэн Святога Георгія IV ступені
Залатая зброя «За адвагу» з дыяментамі	Залатая зброя «За адвагу» з дыяментамі

Іосіф Карнілавіч О’Рурк (1772, Дэрпт — 1849, маёнтак Уселюб) — расійскі вайсковы і дзяржаўны дзеяч, палкаводзец перыяду напалеонаўскіх войнаў.

Іосіф О’Рурк нарадзіўся ў 1772. Уступіў да войска Расійскай імперыі і яго першай ваеннай акцыяй стаў удзел у другой бітве ля Цюрыха супраць французскай арміі. Пазней, О’Рурк стварыў свой асабісты полк і адправіўся ў Сербію, каб змагацца там супраць турак. Вырашальнай стала перамога пад Варварыным.

О’Рурк скончыў сваю ваенную кар’еру ў чыне генерала дывізіі. Ён пасяліўся ў сваім маёнтку Уселюб паблізу Навагрудка і памёр у 1849.

Ён быў жанаты на Эміліі Піляўскай, дачцэ Феліцыяна, апошняга старосты Луцка.

Зноскі

↑ Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись. Каталог / под ред. В.Ф. Левинсона-Лессинга; ред. А.Е. Кроль, К.М. Семенова. — 2-е издание, переработанное и дополненное. — Л.: Искусство, 1981. — Т. 2. — С. 259, кат.№ 7862. — 360 с.

Спасылкі

Біяграфія з 1910 (англ.)
Сваякі О’Рурка ў Расіі Архівавана 25 ліпеня 2008. (англ.)

[1] Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись. Каталог / под ред. В.Ф. Левинсона-Лессинга; ред. А.Е. Кроль, К.М. Семенова. — 2-е издание, переработанное и дополненное. — Л.: Искусство, 1981. — Т. 2. — С. 259, кат.№ 7862. — 360 с.

[1]