Іаган Фрыдрых Гмелін
ням.: Johann Friedrich Gmelin
Дата нараджэння	8 жніўня 1748(1748-08-08)[1]
Месца нараджэння	Цюбінген, Цюбінген[d], акруга Цюбінген[d], Германія[3]
Дата смерці	1 лістапада 1804(1804-11-01)[2][1] (56 гадоў)
Месца смерці	Гётынген, Браўншвейг-Люнебург, Свяшчэнная Рымская імперыя[4]
Месца пахавання	могілкі Святога Альбана ў Гётынгене[d]
Грамадзянства	Германія
Бацька	Філіп Фрыдрых Гмелін[d]
Дзеці	Леапольд Гмелін
Род дзейнасці	батанік, птэрыдолаг, брыёлаг, хімік, заолаг, арнітолаг, біёлаг, выкладчык універсітэта, урач, энтамолаг, міколаг, мінералог
Навуковая сфера	Батаніка, Заалогія, Хімія
Месца працы	Цюбінгенскі ўніверсітэт Гётынгенскі ўніверсітэт
Альма-матар	Цюбінгенскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Філіп Фрыдрых Гмелін[d] і Ferdinand Christoph Oetinger[d]
Вядомыя вучні	Вільгельм Аўгуст Лампадыус, Фрыдрых Штромеер
Член у	Леапальдзіна Расійская акадэмія навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сістэматык жывой прыроды
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «J.F.Gmel.». Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI Персанальная старонка на сайце IPNI Даследчык, які апісаў шэраг заалагічных таксонаў. Для ўказання аўтарства, назвы гэтых таксонаў суправаджаюць абазначэннем «Gmelin». Старонка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы

Іаган Фрыдрых Гмелін (ням.: Johann Friedrich Gmelin, 8 жніўня 1748, Цюбінген, Германія — 1 лістапада 1804, Гётынген, Германія) — нямецкі урач, батанік і хімік, замежны ганаровы член Пецярбургскай АН з 1794 года.

Пляменнік Гмеліна-старэйшага. Бацька Леапольда Гмеліна (1788—1853) — прафесара хіміі Гайдэльбергскага ўніверсітэта.

Вывучаў медыцыну ў Цюбінгенскім універсітэце, выпушчаны доктарам медыцыны ў 1769 годзе.

Прафесар медыцыны ў Цюбінгенскім і прафесар філасофіі (1773) і экстраардынарны прафесар медыцыны ў Гётынгенскім універсітэтах. У 1778 годзе стаў ардынарным прафесарам медыцыны ў Гётынгенскім універсітэце і адначасова прафесарам хіміі, батанікі і мінералогіі.

Яго вучнямі былі Кілмеер, Штромеер і Лампадыус.

Гмелін пакінуў шмат сачыненняў па хіміі, асабліва выдатная, поўнасцю і аб'ёмам працы, яго трохтамовая праца па сістэматызацыі хімічных ведаў «Гісторыі хіміі» (ням.: Geschichte der Chemie).

Шмат сіл паклаў на выданне прац Карла Лінея; у прыватнасці, яму належыць 13-е выданне «Systema naturae» (1788) і 15-е выданне «Systema vegetabilium»^[5].

Artemisia gmelinii Webb ex Stechm. — Палын Гмеліна

• лац.: Onomatologia botanica complecta, 1772—1778 (в 10 частях, без фамилии автора)
• ням.: Allgemeine Geschichte der Gifte, 2 тома, 1776—1777
• ням.: Allgemeine Geschichte der Pflanzengifte, 1777
• ням.: Allgemeine Geschichte der mineralischen Gifte, 1777
• ням.: Einleitung in die Chemie, 1780
• ням.: Grundriss der allgemeinen Chemie, 1789
• ням.: Einleitung in die Pharmacie, 1781
• ням.: Beyträge zur Geschichte des teutschen Bergbaus, 1783
• ням.: Ueber die neuere Entdeckungen in der Lehre von der Luft, und deren Anwendung auf Arzneikunst, 1784
• ням.: Grundsätze der technischen Chemie, 1786
• ням.: Grundriß der Pharmazie, 1792
• ням.: Grundsätze der technischen Chemie, 1786
• ням.: Chemische Grundsätze der Gewerbkunde, 1795
• ням.: Chemische Grundsätze der Probir- und Schmelzkunst, 1786
• ням.: Geschichte der Chemie, т. 1—3, 1797—1799
• ням.: Allgemeine Geschichte der Pflanzengifte, 1803
• ням.: Allgemeine Geschichte der thierischen und mineralischen Gifte, 1806

• Moriz Gmelin. Gmelin, Johann Friedrich // Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 9. — Leipzig: Duncker & Humblot, 1879. — S. 270. (ням.)

• Гмелины // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Працы Іагана Фрыдрыха Гмеліна і літаратура пра яго ў Deutschen Nationalbibliothek(недаступная спасылка)