Іаан Дунс Скот
англ.: John Duns Scotus[1]
Дата нараджэння	1266[2][3]
Месца нараджэння	Дунс[d], Duns[d], Berwickshire[d], Скотыш-Бордэрс[d], Шатландыя[2][4][…]
Дата смерці	8 лістапада 1308[3]
Месца смерці	Кёльн, Кёльнскае курфюрства, Куррэйнская імперская акруга[d], Свяшчэнная Рымская імперыя[2]
Месца пахавання	Church of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in Cologne[d]
Грамадзянства	Шатландскае каралеўства
Род дзейнасці	філосаф, багаслоў, выкладчык універсітэта, пісьменнік, выкладчык, regular cleric, прапаведнік
Навуковая сфера	філасофія, багаслоўе, адукацыя, scientific writing[d], душпастарства[d], preaching[d], схаластыка і логіка
Месца працы	Парыжскі ўніверсітэт
Альма-матар	Каледж Мёртан[d] Оксфардскі ўніверсітэт
Школа/традыцыя	схаластыка
Значныя ідэі	індэтэрмінізм
Аказалі ўплыў	Уільям дэ Ла Сак
Вядомыя вучні	Уільям Окам
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іаан Дунс Скот (англ.: Duns Scotus), каля 1266, Дунс, каля г. Берык-апон-Туід, Шатландыя — 8 лістапада 1308, Кёльн) — сярэдневяковы тэолаг, філосаф. Заснавальнік новай францысканскай школы.

Вучыўся і выкладаў у Оксфардзе, Парыжы, Кёльне. Яго вучэнне (скатызм) процістаяла дамініканскай схаластыцы — тамізму. Імкнуўся аддзяліць філасофію ад тэалогіі, розум ад веры, даказваў немагчымасць рацыяналістычнага абгрунтавання тэалагічных ідэй стварэння з нічога. Адно з цэнтральных палажэнняў яго вучэння — свабода волі. Сцвярджаў першынство волі над інтэлектам. У пазнанні лічыў галоўнай пачуццёвую інтуіцыю, на аснове якой інтэлект стварае індывідуальныя вобраз рэчы, у працэсе абстракцыі ўтвараецца агульнае паняцце.