M4

M4
{{{апісанне выявы}}}
Карабін M4 з Планкай Пікатыні, вертыкальнай дзяржальняй Grip Pod і прыцэлам M68 CCO
Апісанне
Тып: Аўтаматычны карабін
Краіна: Сцяг ЗША ЗША
Гады эксплуатацыі: з 1992 года
Мадыфікацыі: M4; M4 MWS; M4A1; Mark 18 CQBR (Mk. 18 Mod 0)
Гісторыя мадэлі
Выраблялася:

Colt Defense 

U.S. Ordnance
SME Ordnance
Remington Arms Company
FN Herstal
Характарыстыкі
Маса, кг: 2.88 кг без оптыкі і боепрыпасаў; 3.4 кг з 30 патронамі
Даўжыня, мм: 840 мм / 756 мм (з раскладзеным прыкладам / са складзеным прыкладам)
Даўжыня ствала, мм: 370 мм
Калібр, мм: 5,56 мм
Патроны: 5,56×45 мм
Прынцып дзеяння: адвод парахавых газаў, паваротны затвор
Хуткастрэльнасць, стрэлаў/хв: 700–950 с/хв.
Боезабеспячэнне: скрынявы магазін STANAG на 30 патронаў
Прыцэл: дыаптрычаскі (на здымнай дзяржальні для пераноскі), маецца планка Пікатыні для мацавання розных прыцэлаў
Характарыстыкі пры выкарыстанні стандартнага патрона
Пачатковая хуткасць кулі, м/с: 880 м/с

Пошук выяў у
ВікіСховішчы

М4 (Carbine, 5.56mm: M4) — аўтамат, створаны ў ЗША на аснове М16А2 першапачаткова для ўзбраення экіпажаў баявых машын і разлікаў тэхнікі.

Нягледзячы на гэта, Камандаванне спецыяльных аперацый ЗША прыняло гэты аўтамат у якасці адзінага для ўсіх амерыканскіх сіл спецыяльных аперацый. У цяперашні час на яго пераходзяць і ўсе Войскі ЗША , таму што зручнасць скарочанага карабіна ў сучасных умовах, калі большую частку арміі складаюць мотапяхота, экіпажы баявых машын і дапаможныя войскі, больш чым кампенсуе досыць нязначнае зніжэнне яго характарыстык у параўнанні з вінтоўкай. Асноўнымі адрозненнямі М4 ад М16А2 з'яўляюцца ствол меншай даўжыні і высоўны тэлескапічны прыклад.

Канструкцыя

M4 з M68 Close Combat Optic і AN/PAQ-4
Жанчына салдат ЦАХАЛ з карабінам M4A1 Close Quarters Battle Receiver
М4 з падствольным гранатамётам M203 пасля стрэлу. Бачна стрэляную гільзу.

Як правіла, паказваецца, што М4 ўяўляе сабой вінтоўку М16 са скарочаным ствалом і скарочаным тэлескапічным прыкладам. На самай справе сітуацыя некалькі болей складаная: хоць М16 і М4 сапраўды заснаваныя на адной і той жа базавай мадэлі — вінтоўцы AR−15, іх адрозненні не абмяжоўваюцца даўжынёй ствала і канструкцыяй прыклада. Напрыклад, адростак ствала (barrel extension) М4 мае больш глыбокія падаючыя рампы (feedramp), якія задаюць рух патронаў пры падачы з магазіна (у зброі сямейства AR−15 дзве падаючыя рампы, асобна для патронаў, якія падаюцца з левага і правага шэрагаў магазіна), а ствольная скрынка (upper reciever) — дадатковыя паглыблення пад імі, якія адсутнічаюць у М16 . Прычым адростак ствала ад М4 можа быць з захаваннем функцыянавання усталяваны ў ствольную скрынку вінтоўкі, але не наадварот . Існуюць і іншыя адносна дробныя адрозненні.

Рыштунак

Дадатковы рыштунак карабіна складаецца з:

Мадыфікацыі

  • М4 — базавы варыянт;
  • М4А1 — распрацаваны ў 1994 годзе варыянт, які адрозніваецца магчымасцю стральбы бесперапыннымі чэргамі падобна М16А3;
  • Самазарадныя варыянты М4 для грамадзянскага рынку. Вырабляюцца такімі кампаніямі, як Colt, Vulcan Armament, Bushmaster[1] і іншымі;
  • SOPMOD M4 Accessory Kit (англ.: Special Operations Peculiar Modification) — набор кампанентаў, распрацаваны Цэнтрам наземных аперацый ВМФ ЗША для пашырэння функцыянальнасці аўтамата M4A1.[2]

На ўзбраенні

  • Сцяг ААЭ Аб’яднаныя Арабскія Эміраты: закупілі 2500 аўтаматаў M4 ў 1993 годзе.[3]
  • Сцяг Азербайджана Азербайджан
  • Сцяг Афганістана Афганістан: выкарыстоўваюцца толькі батальёнам камандас ANA.[4][5] M4 былі закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2006[6] і 2008 гадах.[7]
  • Сцяг Аўстраліі Аўстралія : выкарыстоўваюцца аўстралійскімі падраздзяленнямі спецыяльнага прызначэння.[8]
  • Сцяг Бангладэш Бангладэш: выкарыстоўваюцца адмысловымі падраздзяленнямі парашутна-дэсантных войскаў, паліцыі і баявых плыўцоў.[9]
  • Сцяг Бахрэйна Бахрэйн: M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе. [7]
  • Сцяг Беліза Беліз: M4/M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2006 годзе. [6]
  • Сцяг Грузіі Джорджыя: M4A1 [10][11] і M4A3 выкарыстоўваюцца паліцэйскімі спецпадраздзяленнямі і ўзброенымі сіламі.
  • Сцяг Грэцыі Грэцыя: выкарыстоўваецца спецпадраздзяленнем EKAM[12]
  • Сцяг Емена Емен: M4 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2006 годзе. [6]
  • Сцяг ЗША ЗША[13]
  • Сцяг Іарданіі Іарданія: M4 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2007 [14] і 2008 гадах. [7]
  • Сцяг Індыі Індыя: M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе. [7]
  • Сцяг Інданезіі Інданезія: выкарыстоўваецца спецпадраздзяленнямі Detachment 88,[15] KOPASKA і Kopassus.[16]
  • Сцяг Ірака Ірак: выкарыстоўваюцца арміяй Ірака.[17] Асноўная стралковая зброя іракскіх сіл па барацьбе з тэрарызмам.[18]
  • Сцяг Італіі Італія: толькі падраздзялення спецыяльнага прызначэння[19]
  • Сцяг Ізраіля Ізраіль: закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў студзені 2001 года.[20]
  • Сцяг Казахстана Казахстан: М4А1 ўжываецца спецназам «Кокжал».[21]
  • Сцяг Канады Канада: выкарыстоўваюцца Diemaco C8. [13]
  • Сцяг Калумбіі Калумбія: M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе.[7]
  • Сцяг Лівана Ліван: M4/M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе. [7]
  • Сцяг Паўночнай Македоніі Паўночная Македонія: M4 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе. [7]
  • Сцяг Малайзіі Малайзія: Выпускаецца па ліцэнзіі кампаніяй SME Ordnance Sdn Bhd.[22]. Выкарыстоўваецца ўзброенымі сіламі і паліцыяй.[23]
  •  Непал: закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2005 годзе.[24]
  • Сцяг Новай Зеландыі Новая Зеландыя: Выкарыстоўваецца Спецыяльнай паветранай службай Новай Зеландыі (NZ SAS).[25]
  • Сцяг Панамы Панама: M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе. [7]
  • Сцяг Партугаліі Партугалія  : выкарыстоўваецца падраздзяленнем DAE (Destacamento de Acções Especiais) марской пяхоты.[26]
  • Сцяг Польшчы Польшча: выкарыстоўваецца спецыяльным падраздзяленнем GROM.[27]
  • Сцяг Сальвадора Сальвадор: M4 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2007[14] і 2008 годзе.[7]
  • Сцяг Сербіі Сербія: выкарыстоўваецца паліцэйскімі [28]
  • Сцяг Сінгапура Сінгапур: выкарыстоўваецца падраздзяленнямі камандас.[29]
  • Сцяг Тайланда Тайланд: M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2006 годзе. [6]
  • Сцяг Тонга Тонга: M4/M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе. [7]
  • Сцяг Філіпін Філіпіны: M4/M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе. [7]
  • Сцяг Чылі Чылі: марская пяхота Чылі замовіла ў кампаніі Colt партыю з 2000 аўтаматычных карабінаў M4.[30]
  • Сцяг Эквадора Эквадор: M4 закуплены у Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе.[7]
  • Сцяг Ямайкі Ямайка: M4 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2007 годзе. [14]
  • Сцяг Японіі Японія: M4A1 закуплены ў Міністэрства абароны ЗША ў 2008 годзе. [7]M4A1 SOPMOD выкарыстоўваюцца спецыяльнымі падраздзяленнямі.[31]

Зноскі

  1. ↑ Bushmaster Home Defense & Recreation Models (англ.)(недаступная спасылка). Bushmaster Firearms. Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2011. Праверана 25 жніўня 2010.
  2. ↑ Апісанне M4 на сайце weapon.at.ua
  3. ↑ Daniel Watters. The 5.56 X 45mm: 1990-1994(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 4 студзеня 2010. Праверана 25 сакавіка 2009.
  4. ↑ Petty Officer First Class David Votroubek. New Gear for Afghan Commandos(недаступная спасылка). United States Army Logistics Management College (July-August 2008). Архівавана з першакрыніцы 19 лютага 2012. Праверана 24 сакавіка 2009.
  5. ↑ Soraya Sarhaddi Nelson. New Afghan Commandos Take to the Frontlines(недаступная спасылка). National Public Radio (23 ліпеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2011. Праверана 24 сакавіка 2009.
  6. ↑ а б в г Daniel Watters. The 5.56 X 45mm: 2006(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 1 сакавіка 2011. Праверана 25 сакавіка 2009.
  7. ↑ а б в г д е ё ж з і к л м Daniel Watters. The 5.56 X 45mm: 2008(недаступная спасылка). The Gun Zone. Архівавана з першакрыніцы 19 лютага 2012. Праверана 27 студзеня 2009.
  8. ↑ Victor Epand. Bull Pup Guns Configuration. Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2007. Праверана 24 сакавіка 2009.
  9. ↑ M4 Carbine(недаступная спасылка). Asia Pacific Defence Solutions Group. Праверана 20 студзеня 2009.(недаступная спасылка)
  10. ↑ {{cite web   | Url = http://www.thegunzone.com/556dw-18.html   | Title = The 5.56 X 45mm: 2008   | Accessdate = 2009-09-11   | Author = Daniel Watters   | Archiveurl = http://www.webcitation.org/65Z382QRO   | Archivedate = 2012-02-19 }}
  11. ↑ http://lenta.ru/articles/2008/01/28/georgia/ Узброеныя сілы Грузіі прынялі рашэнне аб замене АК-74 на амерыканскія карабіны М4
  12. ↑ Greece Ministry of Public Order Press Office: Special Anti-Terrorist Unit(недаступная спасылка). Official Website of the Hellenic Police (July 2004). Архівавана з першакрыніцы 8 лістапада 2009. Праверана 13 кастрычніка 2009.
  13. ↑ а б Hogg, Ian (2002). Jane’s Guns Recognition Guide. Jane’s Information Group. ISBN 0-00-712760-X.
  14. ↑ а б в Daniel Watters. The 5.56 X 45mm: 2007(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 лютага 2012. Праверана 25 сакавіка 2009.
  15. ↑ Bill Guerin. Another success for Detachment 88(недаступная спасылка). Asia Times Online (16 чэрвеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 19 лютага 2012. Праверана 20 студзеня 2009.
  16. ↑ Kopassus & Kopaska - Specijalne Postrojbe Republike Indonezije (харв.)(недаступная спасылка). Hrvatski Vojnik Magazine. Архівавана з першакрыніцы 30 красавіка 2012. Праверана 12 чэрвеня 2010.
  17. ↑ Joseph Giordono. Iraqi soldiers switching over to M-16s and M-4s(недаступная спасылка). Stars & Stripes (16 мая 2007). Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2009. Праверана 25 сакавіка 2009.
  18. ↑ CJSOTF-AP Public Affairs. U.S. Special Forces, Iraqi army ops: Raids result in 102 detainees, large weapons cache, no losses(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 сакавіка 2009. Праверана 25 сакавіка 2009.
  19. ↑ colmoschin.it Архівавана 22 ліпеня 2011. (італ.)
  20. ↑ Daniel Watters. The 5.56 X 45mm: 2000-2001(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 лютага 2012. Праверана 25 сакавіка 2009.
  21. ↑ Казахскі АМАП — YouTube
  22. ↑ Malaysia has licence to make M4 assault rifles(недаступная спасылка). The Star (5 лістапада 2007). Архівавана з першакрыніцы 19 лютага 2012. Праверана 22 сакавіка 2010.
  23. ↑ Thompson, Leroy. Malaysian Special Forces(недаступная спасылка). Special Weapons (December 2008). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2012. Праверана 17 снежня 2009.
  24. ↑ Daniel Watters. The 5.56 X 45mm: 2005. Архівавана з першакрыніцы 18 лютага 2012. Праверана 25 сакавіка 2009.
  25. ↑ Unofficial New Zealand Special Air Service page. Архівавана з першакрыніцы 12 лістапада 2004. Праверана 25 сакавіка 2009.
  26. ↑ Portugal — Destacamento de Ações Especiais (DAE)
  27. ↑ //- Strona poświęcona Wojskowej Formacji Specjalnej GROM -// Архівавана 14 жніўня 2011.
  28. ↑ Kalibar | Tekst Архівавана 27 лютага 2012.
  29. ↑ Singapurske Specijalne Postrojbe (харв.)(недаступная спасылка). Hrvatski Vojnik Magazine. Архівавана з першакрыніцы 15 кастрычніка 2009. Праверана 25 кастрычніка 2009.
  30. ↑ чылійцы замовілі 2000 карабінаў Colt M4
  31. ↑ 全文掲載：飯柴大尉の声明文 (яп.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 лютага 2009. Праверана 12 студзеня 2009.