Усевялікае войска Данское

Непрызнаная дзяржава
Усевялікае войска Данское
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Гімн: Гімн Расійскай імперыі
< 
 >
 >
15 верасня 1918 — 1920
Сталіца
Мова(ы) руская, Don Cossack dialects[d] і украінская
Рэлігія праваслаўе і стараверства
Грашовая адзінка данскі рубель[d]
Форма кіравання рэспубліка
Атаманы
 • 1918−1919 Пётр Мікалаевіч Красноў
 • 1919−1920 Афрыкан Пятровіч Багаеўскі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Гл. таксама: Грамадзянская вайна на Доне

Усевялікае Войска Данское (Данская рэспубліка) — дзяржава (рэспубліка), абвешчаная Колам Выратавання Дона 18 мая 1918 года на тэрыторыі казацкай Вобласці Войска Данскога пасля ліквідацыі Данской Савецкай Рэспублікі ў выніку ўстанаўлення казацкімі атрадамі кантролю над Новачаркаскам 10 мая 1918 года. Яно было зацверджана пастановай Вялікага Данскога Кола 15 верасня таго ж года. Атаман П. М. Красноў прапанаваў гэтую назву для ўзноўленай Данской рэспублікі, кіруючыся тытулам, прынятым у царскіх пасланнях на Дон у XVII ст.: «да Атаманаў і Казакоў і да ўсяго Вялікага Войска Данскога»[1]. Пала пад ударамі Чырвонай арміі ў пачатку 1920 года.

Сістэма кіравання

Парламенцкая рэспубліка. Парламент — Вайскавое кола.

Кіраўнік дзяржавы:

Міністр гандлю і прамысловасці: Лебедзеў Уладзімір Аляксандравіч (1918—1920).

Існавала шырокае мясцовае самакіраванне (акруговыя кругі, станічныя кругі, грамадзянства станіц), такім чынам, строй быў блізкі да федэратыўнага.

Судовая сістэма: міравыя суддзі, ранейшыя станічныя і валасныя суды, Данскі Сенат, вышэйшае звяно судовай сістэмы, і Суд абароны Дона, надзвычайны орган для пераследу камуністаў.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльная структура

Усевялікае Войска Данское падраздзялялася на 10 акругаў, у асноўным на тэрыторыі сучасных Растоўскай і Валгаградскай абласцей Расійскай Федэрацыі, а таксама Луганскай і Данецкай абласцей Украіны.

Узброеныя Сілы Данской Рэспублікі

Казацкая нацыянальная гвардыя

Дзяржаўная сімволіка

Пячатка Войска Данскога (1704 год) — адноўленая ў якасці пячаткі Усевялікага Войска Данскога з 4.05.1918
Пячатка Войска Данскога (XVII стагоддзе) — аснова дзяржаўнай пячаткі Усевялікага Войска Данскога з 15.09.1918
  • Дзяржаўная пячаць: з 4.05.1918 г. «Голы казак у папасе, з шашкай, стрэльбай і амуніцыяй, сядзіць верхам на бочцы», з 15.09.1918 г. «Елень (алень) працяты стралой».
  • Дзяржаўны сцяг: складаецца з трох падоўжных палос роўнай шырыні — сіняй, жоўтай, пунсовай. Колеры сімвалізуюць колеры карэнных грамадзян Данской вобласці. Сіні колер сімвалізуе казакоў, жоўты — калмыкаў, пунсовы — іншагародніх сялян.
  • Гімн: «Ускалыхнуўся, усхваляваўся праваслаўны Ціхі Дон».
  • Дзяржаўная мова: руская.

Знешняя палітыка

Усевялікае Войска Данское было абвешчана як спадчына «дапятроўскага казацтва». Знаходзілася ў стане вайны з РСФСР і ў саюзе з Добраахвотніцкай арміяй Дзянікіна. Пётр Красноў знаходзіўся ў добрых асабістых адносінах з гетманам Украінскай Дзяржавы Паўлам Скоропадскім; у 1918 годзе абмяркоўваўся праект аб’яднання Украінскай Дзяржавы, Усевялікага Войска Данскога і Кубанскай Народнай Рэспублікі на федэратыўных пачатках[3].

Пасол ва Украіне і ў Германіі: Чэрачукін Аляксандр Васільевіч.

Асноўныя законы

Першапачаткова, законы Усевялікага Войска Данскога былі разгледжаны Колам Выратавання Дона на ранішнім пасяджэнні 4 мая 1918 года, і ўяўлялі сабой амаль поўную копію асноўных законаў Расійскай імперыі.[4] У далейшым, у ходзе пасяджэння Вялікага Вайсковага Круга, засядаўшага на працягу 35 дзён, былі падрабязна разгледжаны пытанні дзяржаўнасці Дона і 15-га верасня 1918 года Круг прыняў новую рэдакцыю асноўных законаў УВД[5].

Грашовая эмісія

Усевялікае Войска Данское паспела выпусціць сваю валюту, так званыя «данскія грошы».

Гісторыя

Гл. таксама

Зноскі

  1. ↑ Никитин В. Ф. За Русь святую! //Великое братство казачьих войск «Казакия» (Праверана 26 чэрвеня 2009)(Праверана 26 чэрвеня 2009)
  2. ↑ Брат забітага бальшавікамі М. П. Багаеўскага, які быў на пасадзе абласнога прэм’ер-міністра пры атамане А. М. Каледзіне
  3. ↑ Краснов П. Н. Всевеликое Войско Донское // Архив русской революции — Т. 5. — Берлин, 1922. — Гл. IX.
  4. ↑ Закон Всевеликого Войска Донского от 4.05.1918 г.
  5. ↑ Туроверов Н. Н. Основные законы Всевеликого Войска Донского. — Париж: Издание казачьего союза, 1952. — 54 с. Архівавана 6 кастрычніка 2013.

Спасылкі