Уладзілен Аляксандравіч Кузняцоў
Дата нараджэння	20 лютага 1931(1931-02-20)
Месца нараджэння	Пскоў, Пскоўскі раён, Ленінградская вобласць, РСФСР, СССР
Дата смерці	31 студзеня 2008(2008-01-31) (76 гадоў)
Грамадзянства	Беларусь
Месца працы	Інстытут геалагічных навук АН БССР Інстытут геалагічных навук НАН Беларусі
Навуковая ступень	доктар геолага-мінералагічных навук
Навуковае званне	член-карэспандэнт АН БССР (1989)
Альма-матар	ЛДУ (1955)
Узнагароды

Уладзілен Аляксандравіч Кузняцоў (20 лютага 1931, Пскоў — 31 студзеня 2008) — беларускі вучоны ў галіне геалагічных навук. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1989), доктар геолага-мінералагічных навук (1973).

Скончыў Ленінградскі дзяржаўны ўніверсітэт (1955). У 1955—1959 гадах геолаг, старшы геолаг атрада Цэнтральнай партыі Цэнтральна-Казахстанскага геалагічнага кіравання. У 1959—1961 гадах старшы інжынер Інстытута геалагічных навук АН БССР, у 1961—1963 гадах галоўны інжынер, у 1963—1971 гадах вучоны сакратар лабараторыі геахімічных праблем АН БССР. У 1971—1994 гадах намеснік дырэктара па навуковай рабоце, з 1994 года загадчык лабараторыі Інстытута геалагічных навук Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Навуковыя працы ў галіне геалогіі і геахіміі кайназоя. Выканаў даследаванні, звязаныя з праблемамі алювіяльных літагэнеза, геахімічнай карэляцыі, пошукам карысных выкапняў, геахіміі ландшафтаў. Раскрыў заканамернасці складу і ўмовы адукацыі сучасных і старажытных рачных адкладаў зямной кары Беларусі і іх металаноснасць. Распрацаваў спосаб пошуку карэнных руд па пахаваных алювіяльных арэолам рассейвання. Рэканструяваў абстаноўкі пародаутварэння ў неогене і антрапагене, абгрунтаваў канцэпцыі дыферэнцыяцыі рэчывы пры ападкавым літагэнезе і геахімічнай карэляцыі. Раскрыў навуковыя і практычныя аспекты вывучэння рачных далін. Вынікі даследаванняў і навуковыя рэкамендацыі садзейнічалі пошукаў і прагнозах карысных выкапняў, геалагічнай здымцы, рашэнні задач сельскай гаспадаркі, аховы здароўя, аховы навакольнага асяроддзя Беларусі. Працы па ацэнцы ўзаемасувязі ландшафтна-геахімічных умоў і узроўняў анказахворванняў з’явіліся асновай для развіцця медыцынскай геахіміі ў Беларусі. Даследаваў геахімічныя наступствы катастрофы на Чарнобыльскай АЭС, характар першаснага радыёактыўнага забруджвання тэрыторыі Беларусі, другасных працэсаў міграцыі і акумуляцыі радыёізатопаў, дынамікі іх формаў знаходжання.

Аўтар больш за 400 навуковых прац, у тым ліку 22 манаграфій^[1][2].

Узнагароджаны ордэнам Дружбы народаў (1986), медалямі.

• Геохимия аллювиального литогенеза. Мн., 1973.
• Геохимические поиски полезных ископаемых в речных долинах. Мн., 1976.
• Аллювиальные отложения Белоруссии. Мн., 1979.
• Геохимия речных долин. Мн., 1986.
• Радиогеохимия речных долин. Мн., 1996.
• Техногенные радиоактивные изотопы в ландшафтах Беларуси. Мн., 2000.

• Уладзілен Аляксандравіч Кузняцоў у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)