У 1850 годзе прыгарады Вены былі далучаныя да горада і сталі яго раёнамі з другога па дзявяты. У выніку, сцены ператварыліся ў актыўную перашкоду руху ўжо ўнутры горада. У 1857 годзе імператар Франц Іосіф I выдаў знакаміты дэкрэт «Гэта мая воля» Es ist Mein Wille), загадаўшы разабраць гарадскія сцены і засыпаць роў. Акрамя таго, дэкрэт прадпісваў памер новай Рынгштрасэ, а таксама размяшчэнне і функцыю будынкаў на ёй. Бульвар і будынкі задумваліся як паказчык велічы Габсбургаў і Аўстра-Венгерскай імперыі. З больш практычнай боку, стварэнне Рынгштрасэ капіравала вопыт Напалеона III, чыё стварэнне бульвараў у Парыжы паказала, што столь шырокія вуліцы не даюць рэвалюцыянерам будаваць на іх барыкады.
У наступныя гады ўздоўж новай Рынгштрасэ было ўзведзена мноства велічных прыватных і грамадскіх будынкаў.
Уздоўж Рынга пракладзеныя трамвайныя шляхі.
Секцыі вуліцы
Рынгштрассе складаецца з некалькіх секцый і апяразваюць цэнтр горада практычна з усіх бакоў, акрамя паўночна-ўсходу, дзе замест Рынгштрасэ ўздоўж Дунайскага канала праходзіць набярэжная Франца-Іосіфа (Franz-Josefs-Kai). Секцыі Рынгштрасэ пачынаючы з паўночнага канца набярэжнай Франца-Іосіфа і супраць гадзіннікавай стрэлкі:
