Рудольф Вірхаў |
---|
Rudolf Ludwig Karl Virchow |
|
Дата нараджэння |
13 кастрычніка 1821(1821-10-13)[1][2][…] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці |
5 верасня 1902(1902-09-05)[1][2][…] (80 гадоў) |
Месца смерці |
|
Месца пахавання |
|
Грамадзянства |
|
Бацька |
Karl Christian Siegfried Virchow[d] |
Дзеці |
Hans Virchow[d], Anna Emilie Adele Virchow[d] і Ernst Oswald Virchow[d] |
Род дзейнасці |
біёлаг, антраполаг, палеантолаг, археолаг, даследчык дагістарычнай эпохі, навуковы работнік, палітык, урач, выкладчык універсітэта, патолагаанатам, палеаантраполаг, пісьменнік |
Навуковая сфера |
Медыцына, Цыталогія |
Месца працы |
|
Альма-матар |
|
Навуковы кіраўнік |
Роберт Фрорып |
Вядомыя вучні |
Фрыдрых фон Рэклінгхаўзен, Франц Баас |
Вядомы як |
пачынальнік паталогіі, пачынальнік клетачнай тэорыі, распрацаваў прынцып Omnis cellula e cellula |
Партыя |
|
Член у |
|
Узнагароды |
|
Подпіс |
|
Цытаты ў Вікіцытатніку |
Творы ў Вікікрыніцах |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Рудольф Людвіг Карл Вірхаў (ням.: Rudolf Ludwig Karl Virchow; 13 кастрычніка 1821, Свідвін, Памеранія — 5 верасня 1902, Берлін) — вялікі нямецкі навуковец і палітычны дзеяч другой паловы XIX стагоддзя, лекар, патолагаанатам, гістолаг, фізіёлаг, заснавальнік клетачнай тэорыі ў біялогіі і медыцыне, тэорыі клетачнай паталогіі ў медыцыне; быў вядомы таксама як археолаг, антраполаг і палеантолаг.
Біяграфія
Скончыў Берлінскі ўніверсітэт (1843). З 1849 у Вюрцбургскім універсітэце (з 1856 прафесар), адначасова дырэктар Інстытута паталогіі.
Навуковыя працы па тэорыі цэлюлярнай (клетачнай) паталогіі, у адпаведнасці з якой паталагічны працэс — сума парушэнняў жыццядзейнасці асобных клетак арганізма. Апісаў патамарфалогію і растлумачыў патагенез асноўных агульнапаталагічных працэсаў. Трыяда Вірхава апісвае тры катэгорыі фактараў, якія, як лічыцца, спрыяюць развіццю трамбоза.
Займаўся антрапалогіяй, археалогіяй і этнаграфіяй. У апошнія гады жыцця праціўнік эвалюцыйнага вучэння Ч. Дарвіна.
У 1880—93 член Рэйхстага, адзін з заснавальнікаў і лідэраў нямецкай буржуазна-ліберальнай прагрэсіўнай партыі (1861, з 1884 — Партыя свабодамысных).
Зноскі
Літаратура
| |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|