П’етра II Арсеола
італ.: Pietro II Orseolo
26-ы Венецыянскі дож[d] 991 — 1009
Папярэднік	Tribuno Memmo[d]
Пераемнік	Атон Арсеола
Нараджэнне	961 Венецыя, Венецыянская рэспубліка
Смерць	верасень 1009 Венецыя, Венецыянская рэспубліка
Месца пахавання	Венецыя
Род	Orseolo[d]
Бацька	П'етра I Арсеола[d]
Маці	Felicia Malipiero[d]
Жонка	Марыя Кандзіяна[d]
Дзеці	Джавані Арсеола[d], Атон Арсеола, Орса Арсеола[d], Вітале Арсеола[d], Hicela Orseolo[d] і Domenico Orseolo[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Медыяфайлы на Вікісховішчы

П'етра II Арсеола (961—1009) — 26-ы венецыянскі дож (з 991 года).

Сын дожа П'етра I Арсеола.

Дож П'етра II Арсеола пачаў палітыку далучэння да Рэспублікі Святога Марка ўсходніх земляў, якая доўжылася больш за 500 гадоў. Ён распаўсюдзіў уплыў Венецыі на харватаў і славян Нерэтвы, вызваліў венецыянцаў ад 50-гадовай практыкі даніны славянскім піратам. Пачаў пашырэнне тэрыторыі Венецыянскай рэспублікі, разарыўшы пірацкія базы на астравах Ластава і Корчула, захапіў іх і горад Дуброўнік.

Перамога ў марской бітве з піратамі ў горада Задар у 1000 годзе, і атрыманне кантролю над усім Адрыятычным морам, паклалі пачатак шматвяковай цырымоніі «Свята заручын венецыянскага дожа з Адрыятычным морам».

У дожа было 11 дзяцей. Паводле некаторых даных, адна з дочак П'етра стала жонкай сына харвацкага караля Святласлава Суроньі, а адзін з сыноў, Іаан, быў жанаты з Марыяй, дачкой візантыйскага імператара Рамана III Аргіра. Іншы — Атоне — быў жанаты з сястрой венгерскага караля Іштвана I, ён жа стаў пераемнікам П'етра на пасадзе дожа. Сын Атоне — Пётр — пазней стаў каралём Венгрыі.

• Pietro II Orseolo (англ.)
• Іаан Дыякан. Венецыянская хроніка IV, 30—78