Вёска Псярцы Краіна Беларусь Вобласць Гродзенская Раён Шчучынскі Сельсавет Васілішкаўскі Каардынаты 53°45′54″ пн. ш. 24°44′53″ у. д.HGЯO Першая згадка 1765 Ранейшыя назвы Псарцы[1] Насельніцтва 15 чалавек (2021) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1514 Паштовы індэкс 231545 Аўтамабільны код 4 Псярцы на карце Беларусі ±

Псярцы на Вікісховішчы

Псярцы́^[2] (трансліт.: Psiarcy, руск.: Псярцы) — вёска ў Шчучынскім раёне Гродзенскай вобласці. Уваходзіць у склад Васілішкаўскага сельсавета.

Верагодна, назва паходзіць ад «псяроў» — людзей, якія даглядалі паляўнічых сабак.

Вядомыя з 1765 года з «Інвентароў старостваў Гродзенскага павета». У XIX стагоддзі Псярцы — вёска Лідскага павета, уладанне Вільканцоў. У 1844 годзе — 33 двары. Пасля паўстання 1863—1864 гадоў, паводле ўказа ад 10 снежня 1865 года, прымусова прададзена Тодарам Вільканцом Пятру Ушакову за 1271 рубель^[3]. У 1888 годзе — у Васілішкаўскай воласці, 27 дамоў, 243 жыхары. У 1905 годзе ў вёсцы 322 жыхары. У 1908 годзе — 34 гаспадаркі. З 1921 года ў складзе Навагрудскага ваяводства Польшчы. У 1926 годзе налічвала 53 двары, 293 жыхары^[4]. З 12 кастрычніка 1940 года ў Шайбакпольскім сельсавеце (20 красавіка 1962 года перайменаваны ў Лычкаўскі) Васілішкаўскага раёна Баранавіцкай, з 20 верасня 1944 года — Гродзенскай вобласці, з 20 студзеня 1960 года — у Шчучынскім раёне. З 12 сакавіка 1973 года ў Бакштаўскім сельсавеце^[5]. З 2002 года ў Васілішкаўскім сельсавеце^[6]. У 1940 годзе вёска налічвала 73 двары, 387 жыхароў. У 1950 г. створаны калгас «1 Мая». У 1964 г. — 79 двароў, 390 жыхароў, пачатковая школа, крама.

У 1971 годзе ў Псярцах паўстаў хор народнай песні, які складаўся з найстарэйшых жыхароў вёскі (харысты — Г. Маркевіч, В. Публіцэвіч, М. Дашкевіч і іншыя, акардэон — Язэп Зубрык). Хор быў вельмі папулярны не толькі сярод навакольных вёсак, быў вядомы на агульнадзяржаўным узроўні, часта з'яўляўся ў перадачах беларускага тэлебачання^[7], згаданы м.інш. ў The Journal of Byelorussian Studies^[8].

• 
  Галоўная вуліца, 2016 год

• Юзаф Дзежыц^[pl] — доктар сельскагаспадарчых навук, прафесар Вышэйшай сельскагаспадарчай школы ва Вроцлаве, з 1974 г. — прафесар Вроцлаўскага сельскагаспадарчага інстытуту, з 1981 г. — дэкан факультэта меліярацыі гэтага інстытуту. Аўтар больш за 200 навуковых прац, 40 падручнікаў і манаграфій. У 1944—1945 гг. працаваў настаўнікам у псярэцкай пачатковай школе^[9].

• Кадрыль, в. Псярцы, відэа з 70-х гг.