Марцэлі Косман
Дата нараджэння	8 мая 1940(1940-05-08)
Месца нараджэння	Ізбіца Куяўска, Гміна Ізбіца Куяўска, Улацлаўскі павет, Польшча
Дата смерці	29 снежня 2023(2023-12-29) (83 гады)
Грамадзянства	Польшча[1]
Род дзейнасці	гісторык, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	гісторыя[2]
Месца працы	Універсітэт імя Адама Міцкевіча
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук
Альма-матар	Універсітэт імя Адама Міцкевіча
Узнагароды

Марцэлі Косман (лац.: Marceli Kosman; 8 мая 1940, Ізбіца Куяўска, цяпер Куяўска-Паморскага ваяводства, Польшча — 29 снежня 2023^[3]) — польскі гісторык. Доктар габілітаваны (1971), прафесар (1988).

Скончыў Пазнаньскі ўніверсітэт. 3 1967 года ва ўніверсітэце гісторыі Польскай АН у Познані, з 1976 — дырэктар Курніцкай бібліятэкі Польскай АН, у 1983—1993 — загадчык кафедры гісторыі Усходняй Еўропы Вышэйшай педагагічнай школы ў Аполі (цяпер Апольскі ўніверсітэт), з 1987 — загадчык аддзела журналістыкі Інстытута паліталогіі і журналістыкі Пазнаньскага ўніверсітэта.

Аўтар прац па гісторыі культуры новага часу, царквы ў ВКЛ, дыпламатыі, гісторыі Беларусі і Літвы, у т.л.: «Рэфармацыя і контррэфармацыя ў Вялікім Княстве Літоўскім у святле канфесійнай прапаганды» (1973), «Гісторыя Беларусі» (1979), «Арол і Пагоня» (1992), «Могілкі даўняй Вільні» (1994).

• Na tropach bohaterów «Trylogii» (1966)
• Wielki książę Witold (1967)
• Władysław Jagiełło (1968)
• Królowa Bona (1971)
• Historia Białorusi (1979)
• Zmierzch Perunka, czyli ostatni poganie nad Bałtykiem (1981)
• Orzeł i Pogoń. Z dziejów polsko-litewskich XIV—XX w. (1992)
• Od chrztu do chrystianizacji. Polska — Ruś — Litwa (1992)
• Na tropach bohaterów «Krzyżaków» (1995)
• Na tropach bohaterów «Quo vadis» (1998)
• Wojciech Jaruzelski wobec wyzwań swoich czasów. O kulturze politycznej w Polsce przełomu tysiącleci (2003)
• Dějiny Polska (2011)

• Косман // БЭ ў 18 т. Т. 8. — Мн.: БелЭн, 1999.