Лекіф (стар.-грэч.: λήκυθος) — старажытнагрэчаская ваза, прызначаная для захоўвання аліўкЭдынбургскі вазапісецавага алею, якая таксама выкарыстоўвалася як пахавальны дар у V стагоддзі да н. э. Характэрнымі рысамі лекіфа з'яўляюцца вузкае рыльца і невялікая ножка.

Лекіфы часта ўпрыгожваліся роспісамі рознымі фарбамі па белым фоне. Калі лутрафоры у вясельных і пахавальных абрадах сімвалізавалі незамужнюю жанчыну, то лекіф суадносіўся з нежанатым мужчынам. Лекіфы таксама маляваліся рэльефамі або скульптурна ў месцах пахавання ў якасці мастацкіх элементаў надмагілляў, у прыватнасці на могілках Керамік у Старажытных Афінах.

• Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Лекіф