Кáсны — ліхія духі, якія дзейнічаюць гуртам.

Назва касны магчыма звязана з беларускім дыялектным касны «сараматны, дрэнны, худы», рускім дыялектным кáстный, кастнóй «паскудны, гідкі, брыдкі, нячысты», параўн. таксама Кашчэй, Кашч.

Напаўшы на ахвяру, прысмоктваюцца да яе, нібы п’яўкі, пакуль тая не памрэ. Чым больш ахвяра супраціўляецца, тым з большай сілаю яны прыстаюць да яе, нібы ахопленыя злобай. Калі прыстае адзін з каснаў, то баяцца няма чаго. Калі ж напад зроблены двума-трыма каснамі, то пакуль адзін ля ахвяры, астатнія могуць склікаць іншых. Іх піск ахвяра можа пачуць толькі маючы пры сабе такі абярэг як «чацвярговая соль» — гэта значыць соль, асвечаная ў храме на Чысты чацвер.

Гэтыя нячысцікі маюць агульныя рысы з іншымі крывасмокамі: вупырамі, ератнікамі.

• Беларуская міфалогія: Энцыклапедычны слоўнік / С. Санько, Т. Валодзіна, У. Васілевіч і інш. — Мн.: Беларусь, 2004. — 592 с.: іл. — 3 000 экз. — ISBN 985-01-0473-2.
• Никифоровский Н. Я. Нечистики: Свод протонародных в Витебской Белоруссии сказаний о нечистой силе. Вильно, 1907. С.38-39