Барыс I (Іншы варыянт імя Багарыс, у хрышчэнні Міхаіл) (1-я пал. IX ст. — 2 мая907) — кіраўнік Балгарыі з 852 па 889 год, пасля хрышчэння ў 864 годзе афіцыйны тытул — князь. Сын хана Прэсіяна.
Увёў хрысціянства ў якасці дзяржаўнай рэлігіі ў 865 годзе, пры хрышчэнні прыняў імя ў гонар візантыйскага імператара Міхаіла III. У 866 годзе здушыў паўстанне паганскай шляхты. Шануецца праваслаўнымі як святы ў рангу роўнаапостальнага.
Праўленне
У 854 г. вялікамараўскі князь Расціслаў пераканаў Барыса дапамагчы яму супраць Усходне-Франкскага каралеўства. У той час харваты распачалі вайну супраць Балгарыі. Абодва народа дагэтуль саіснавалі мірна, на падставе чаго дапускаецца, што харватам заплаціў Людовік II, каб яны напалі на Балгарыю ды адцягнулі ўвагу Барыса ад ягонага хаўруса з Вялікай Маравіей. У выніку хан Барыс быў вымушаны адмовіцца ад хаўруса. Па выніках ваенных дзеянняў 855 г. мір паміж балгарамі і ўсходнімі франкамі быў адноўлены, і Расціслаў быў вымушаны змагацца супраць Людовіка II саматугам.
Няўдача чакала Барыса і ў барацьбе з Візантыяй у 855—856 гг. Балгарыя страціла вобласці Загора і Філіпопаль. Не дапамог у барацьбе з Візантыяй і хаўрус з Людовікам II. Другі раз Візантыя патрабавала ў абмен на мір замест зямель, хрышчэння правіцеля.
