Першапачаткова, Балгарскае царства ў Другой сусветнай вайне было саюзнікам нацысцкай Германіі і 1 сакавіка 1941 года яно далучылася да Траістага пакта. 6 красавіка 1941 года балгарскія войскі ў саюзе з Германіяй, Італіяй і Венгрыяй прынялі ўдзел у агрэсіі супраць Югаславіі і Грэцыі (гл. Уварванне ў Югаславію і Другое ўварванне ў Грэцыю ). Пасля гэтай аперацыі да Балгарыі былі далучаны Усходняя Сербія, большая частка Македоніі і ўзбярэжжа Эгейскага мора. 13 снежня 1941 года, Балгарыя аб'явіла вайну ЗША і Вялікабрытаніі, аднак не разарвала дыпламатычныя адносіны з СССР і, як следства, не ўдзельнічала ў вайне супраць Савецкага Саюза. Савецкія войскі падышлі да межаў Балгарыі да восені 1944 гады, і 5 верасня 1944 гады СССР абвясціў вайну Балгарыі.

Калі ў верасні 1944 года пасля капітуляцыі Каралеўства Румынія , тэатр ваенных дзеянняў перамясціўся ў Балгарыю - 9 верасня 1944 года ў краіне адбыўся дзяржаўны пераварот. Шэраг дзеячаў прагерманскага рэжыму, уключаючы князя Кірыла (брат памерлага цара Барыса III і рэгент малалетняга цара Сімяона II), былога прэм'ер-міністра Багдана Філава і інш. былі арыштаваны (пасля інтэрнаваны ў СССР, а па вяртанні ў Балгарыю былі прысуджаны Народным Судом ), і да ўлады прыйшоў урад Айчыннага фронту на чале з Кімонам Георгіевым. Урад Георгіева абвясціў вайну Германіі, і царская балгарская армія прыняла ўдзел у баях з нямецкімі войскамі. Пасля вайны на падставе вынікаў рэферэндуму 1946 года была абвешчана Народная Рэспубліка Балгарыя.

Артыкулу нестае спасылак на крыніцы. Змест артыкулаў мусіць быць правяральным або іх могуць выдаліць. Вы можаце адрэдагаваць артыкул і дадаць спасылкі на аўтарытэтныя крыніцы.